ധാര്‍മികത, മാനവികത, വിമോചനം

പ്രകൃതിയെ ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഏകജീവിയായ മനുഷ്യന് ഇവ്വിഷയകമായ ദൈവിക മാര്‍ഗ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ ആവശ്യമാണ്. ദൈവികമാര്‍ഗ നിര്‍ദേശങ്ങളുടെ അടി സ്ഥാനത്തിലല്ലാതെയുള്ള പ്രകൃതിയുടെ ഉപഭോഗം മനുഷ്യവര്‍ഗത്തിന്റെ തന്നെ നാശത്തിന് മാത്രമേ ഹേതുവാകുകയുള്ളൂ. മനുഷ്യന്‍ എങ്ങനെ മനുഷ്യനായി ജീവിക്കണമെന്ന് മനുഷ്യനല്ലാത്ത ഒരു ഉന്നതാസ്തിത്വത്തിന് മാത്രമേ പറഞ്ഞു തരാനാവൂ. സ്രഷ്ടാവല്ലാതെ സൃഷ്ടികളിലൊന്നും തന്നെ മനുഷ്യരെക്കാള്‍ ഉന്നതരല്ലെന്ന് നമുക്കറിയാം. അപ്പോള്‍ സ്രഷ്ടാവിന്റെ തന്നെ മാര്‍ഗനിര്‍ദേശങ്ങള്‍  ലഭിക്കണം നമുക്ക്. ഇസ് ലാമിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ പ്രവാചകന്മാര്‍ മുഴുവന്‍ അവതീര്‍ണമായത് ഈയൊരു ലക്ഷ്യത്തിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു.

മനുഷ്യര്‍ എങ്ങനെ മനുഷ്യരായി ജീവിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടു-ക്കാന്‍ ദൈവികമാര്‍ഗനിര്‍ദേശങ്ങ

ള്‍ പ്രായോഗികമായി ജീവിതത്തില്‍ പകര്‍ത്തി തങ്ങളുടെ സഹജീവിക

ള്‍ക്ക് മാതൃകകളാവാന്‍ വേണ്ടിയാ

ണ്  ദൈവിക ബോധനം ലഭിച്ച അസംഖ്യം പ്രവാചകന്മാര്‍ ഈ ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത്. ഇസ്‌ലാ

മിന്റെ സാങ്കേതിക ശബ്ദമായ 'രിസാലത്ത്' പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് ഈ ആശയത്തെയാണ്. ദൈവവും മനുഷ്യരും തമ്മില്‍, ആകാശവും ഭൂമിയും തമ്മില്‍, രിസാലത്തിലൂടെ ബന്ധപ്പെടുന്നു.

പ്രവാചകന്മാര്‍ ദൈവങ്ങളോ ദിവ്യാംശമുള്ളവരോ ആണെന്ന് ഇസ്‌ലാം പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. 'മനുഷ്യര്‍ ഭൂമിയില്‍ എന്തായിത്തീരണമോ, ആകാശത്തിലുള്ള ദൈവം ഇറങ്ങിവന്ന് അതായിത്തീര്‍ന്ന് മാതൃകയാവുക'യെന്ന അവതാരസങ്കല്‍പവുമായി ഇസ്‌ലാമിലെ പ്രവാചകത്വത്തിലുള്ള വിശ്വാസം താത്വികവൈരുധ്യം പുലര്‍ത്തുന്നു. മനുഷ്യരുടെ സകലവിധ ചപലതകളോടുംകൂടി ദൈവം ഇറങ്ങി വരുന്നുവെന്ന വാദം സര്‍വശക്തന്റെ പരിശുദ്ധിയെ കളങ്കപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. മനുഷ്യര്‍ എങ്ങനെ ജീവിക്കണമെന്ന് ദൈവം മനുഷ്യരൂപം പൂണ്ടുകാണി ച്ചു തരികയെന്ന സങ്കല്‍പം തന്നെ അര്‍ഥമില്ലാത്തതാണ്. സര്‍വശക്തനാണ് ദൈവം. അവന്ന് ഭക്ഷണമോ വികാരപൂര്‍ത്തീകരണമോ ആവശ്യമില്ല. അവന്‍ മനുഷ്യരൂപത്തി ല്‍ ഇറങ്ങിവന്നാലും വികാരങ്ങളോ മാനുഷ്യകമായ ചോദനകളോ ഇല്ലാതെ നിലനില്‍ക്കാം. എന്നാല്‍ മനുഷ്യനോ? ദൈവത്തെ അനുകരിച്ചുകൊണ്ട് ഭക്ഷണപാനീയങ്ങളോ വൈകാരിക പൂര്‍ത്തീകരണമോ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുക അവന്ന് അസാധ്യം. ദൈവമല്ല; മനുഷ്യരാണ് മനുഷ്യര്‍ക്കുള്ള മാതൃകകളായി വരേണ്ടത്. ദൈവിക മാര്‍ഗനിര്‍ദേശത്തി

നൊത്ത് മനുഷ്യന്‍ എങ്ങിനെ ജീവിക്കണമെന്ന് പ്രായോഗികമായി കാണിച്ചുകൊടുക്കേണ്ടത് മനുഷ്യരില്‍നിന്നുള്ള പ്രതിനിധി കളാണ്.

പൂര്‍ണരായ മനുഷ്യര്‍!

പ്രവാചകന്മാര്‍ പച്ചയായ മനുഷ്യരായിരുന്നു. അവര്‍ക്കും വിശപ്പും ദാഹവുമുണ്ടായിരുന്നു. ഉറക്കവും വിശ്രമവുമാവശ്യമായിരുന്നു. സന്തോഷവും സന്താപവുമുണ്ടായിരുന്നു. ഭാര്യമാരും കുട്ടികളുമുണ്ടായിരുന്നു: മനുഷ്യരുടെ എല്ലാ സ്വഭാവങ്ങളും അവര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ, വിശക്കുമ്പോള്‍ അന്യന്റെ സമ്പത്ത് അപഹരിക്കാന്‍ അവര്‍ തയാറായില്ല. ലൈംഗികദാഹം ശമിപ്പിക്കാന്‍ വ്യഭിചാരത്തിലവര്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടില്ല. സന്തോഷത്തില്‍ മതിമറന്ന് അവര്‍ കൂത്താടിയില്ല. സന്താപാവസരങ്ങളില്‍ മദ്യത്തിലും മയക്കുമരുന്നുകളിലും അവര്‍ അഭയം തേടിയില്ല. ഭാര്യമാര്‍ക്കുവേണ്ടി അപരനോടവര്‍ അനീതി പ്രവര്‍ത്തിച്ചില്ല. കുട്ടികളെ പോറ്റാനായി അക്രമമാര്‍ഗങ്ങളിലവര്‍ പണം സമ്പാദിച്ചില്ല. അവര്‍ മനുഷ്യരായിരുന്നു. പൂര്‍ണ രായ മനുഷ്യര്‍!

വ്യത്യസ്ത സമൂഹങ്ങളില്‍ പ്രവാചകന്മാര്‍ വന്നു, അവരുടെ ദൗത്യം നിര്‍വഹിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മനുഷ്യധിഷണയുടെ വളര്‍ച്ചക്കനുസരിച്ച് നിയമനിര്‍ദേശങ്ങളില്‍ നിസ്സാരമായ മാറ്റങ്ങളുണ്ടായി. പക്ഷേ, അടിസ്ഥാനപരമായി ദൈവത്തിന്റെ പ്രവാചകന്മാരെല്ലാം പറഞ്ഞത് ഒന്നുതന്നെയായിരുന്നു. 'അഖിലാണ്ഡവും പടച്ച് പരിപാലിക്കുന്നവനെ മാത്രം ആരാധിക്കുക; അവന്‍ അയച്ച പ്രവാചകന്മാരെ അനുസരിക്കുക'. സമൂഹം വളര്‍ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. പ്രവാചകന്മാരെല്ലാം തങ്ങളുടെ പ്രബോധനങ്ങളോടൊപ്പം തന്നെ അവസാനം വരാനിരിക്കുന്ന, ലോകാവസാനംവരെയുള്ള മനുഷ്യര്‍ക്ക് മുഴുവന്‍ മാതൃകയാവാന്‍ കെല്‍പ്പുറ്റ ഒരു മഹാപ്രവാചകനെക്കുറിച്ച് ദീര്‍ഘദര്‍ശനം ചെയ്തു. 

മുഹമ്മദ് (ൃ) ഈ ലോകത്തിലെ അവസാനത്തെ മനുഷ്യന്‍വരെയുള്ള സകലരുടെയും പ്രവാചകനാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രഹസ്യവും പരസ്യവുമായ ജീവിതം മുഴുവന്‍ നമുക്ക് മുന്നില്‍ തുറന്ന് വെക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലോകത്ത് മറ്റൊരു നേതാവിന്റെയും ജീവിതം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തെപ്പോലെ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അങ്ങനെ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടാല്‍ ആദരണീയരായ പല വ്യക്തിത്വങ്ങളും അനാദരണീയരായി മാറും. പക്ഷേ, പ്രവാചകന്റെ ജീവിതം നോക്കൂ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുളിമുറി മുതല്‍ കിടപ്പറവരെയുള്ള ജീവിതം മുഴുവന്‍ നമുക്ക് മാതൃകായോഗ്യമാണ്. അദ്ദേഹം പൂര്‍ണനായ ഒരു മുസ്‌ലിമായിരുന്നു. അഥവാ, മാനുഷിക ഗുണങ്ങളെല്ലാം പ്രതിബിംബിച്ചിരുന്ന മഹാനായ ഒരു മനുഷ്യന്‍. തന്നില്‍ ദൈവികതയുണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം അവകാശപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അതിമാനുഷഗുണങ്ങളുള്ള വ്യക്തിയാണ് താനെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചിട്ടുമില്ല. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. താനൊരു മുസ്‌ലിമാണെന്ന്; ദൈവത്തിന് സ്വജീവിതത്തെ സമ്പൂര്‍ണമായി സമര്‍പ്പിക്കുകവഴി മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ ഉദാത്തീകരണം സാധിച്ച ഒരു മനുഷ്യനാണെന്ന്. സ്വജീവിതത്തിന്റെ മാതൃകയിലൂടെ അനേകം മുസ്‌ലിംകള്‍ക്ക് ജന്മം നല്‍കിയ മഹാനായ പ്രവാചകനായിരുന്നു മുഹമ്മദ് (ൃ).

മുഹമ്മദി(ൃ)ലൂടെ ലോകത്തിന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട വേദഗ്രന്ഥമാകട്ടെ ഒരേസമയത്ത് മാര്‍ഗദര്‍ശകവെളിപാടും അതോടൊപ്പം അമാനുഷികദൃഷ്ടാന്തവുമാണ്. അതില്‍ പ്രതിപാദിക്കപ്പെട്ട തത്ത്വങ്ങള്‍ മനുഷ്യന്റെ ഭൗതികപുരോഗതിക്കെതിരല്ല. പക്ഷേ, 'പുരോഗമിച്ചു' മൃഗമാവാന്‍ സാധ്യതയുള്ള മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ രംഗങ്ങളിലും സ്വീകരിക്കേണ്ട നിയമനിര്‍ദേശങ്ങളത് ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു. അതിലെ ഏതെങ്കിലുമൊരു നിയമം അപ്രായോഗികമാണെന്ന് പറയുക സാധ്യമല്ല. കാലഹരണപ്പെട്ട ഒരു നിര്‍ദേശവും അത് ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നില്ല. അവസാനനാളുവരെയുള്ളവര്‍ക്ക് മാര്‍ഗദര്‍ശനം നല്‍കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരേയൊരു ഗ്രന്ഥം! അതാണ് ഖുര്‍ആന്‍. വേദഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പുറം ചട്ടയണിഞ്ഞ  മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥത്തിനും ഈ പരിശുദ്ധി അവകാശപ്പെടാന്‍ കഴിയില്ല. അത് ഒന്നുകില്‍ 'വിശുദ്ധ'ന്മാരുടെ അല്ലെങ്കില്‍ പുരോഹിതന്മാരുടെ  അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഋഷിമാരുടെ രചനകളാണ്. ഖുര്‍ആനാകട്ടെ ദൈവിക വെളിപാടുകളുടെ സമാഹാരമാണ്. മുഹമ്മ ദ് (ൃ) നിര്‍മിച്ച ഒരൊറ്റെ വചനംപോലും ഖുര്‍ആനിലില്ല. ദൈവം അദ്ദേഹത്തിന് അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതത്രെ അതിലെ ഓരോ അക്ഷരങ്ങളും. ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക രംഗങ്ങളില്‍ മനുഷ്യന്‍ കുതിച്ചുയരുംതോറും ഖുര്‍ആനിന്റെ അപ്രമാദിത്വവും അതുല്യതയും ദൈവികതയും കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ വെളിപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.  

ഖുര്‍ആനും നബിചര്യയുമനുസരിച്ച് ജീവിക്കുകയത്രെ മനുഷ്യന്‍ വിമോചിതരാവാനുള്ള മാര്‍ഗം. അവ രണ്ടിനും മാത്രമേ മാനവികതയെ ദീപ്തമാക്കാനാവൂ. മനുഷ്യവര്‍ഗത്തെ നയിക്കാന്‍ കഴിയൂ.

അന്തിമപ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബി യോട് പടച്ചതമ്പുരാന്‍ പ്രഖ്യാപിക്കാന്‍ കല്‍പിക്കുന്ന വചനം ഇവിടെ പ്രസക്ത മാണ്:

''പറയുക: ഞാന്‍ നിങ്ങളെപ്പോലുള്ള ഒരു മനുഷ്യന്‍ മാത്രമാകുന്നു. നിങ്ങളുടെ ദൈവം ഏകദൈവമാണെന്ന് എനിക്ക് ബോധനം നല്‍കപ്പെടുന്നു'' (വി.ഖുര്‍ആന്‍ 18:20).  പ്രവാചകന്മാരെല്ലാം എല്ലാ അര്‍ഥ ത്തിലും മനുഷ്യരായിരുന്നു; ജനങ്ങളെ സത്യമാര്‍ഗത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാനാവശ്യ മായ ബോധനം നല്‍കപ്പെട്ടിരുന്നവരായിരു ന്നു അവര്‍ എന്നുമാത്രം.

ശാസ്ത്രത്തിന്റെ അപര്യാപ്തത

നന്മയും തിന്മയും വേര്‍തിരിക്കുന്ന അതിര് കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ ഭൗതിക തത്ത്വ ശാസ്ത്രങ്ങള്‍ ഉപയോഗിച്ചത് ശാസ്ത്രത്തി ന്റെ സാങ്കേതിക മാര്‍ഗങ്ങളെയാണ്. പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളുടെ പരിധിക്കപ്പുറത്ത് ഒന്നുമില്ലെന്ന് ശാഠ്യംപിടിച്ച ഭൗതികവാദ ത്തിന് മുമ്പില്‍ മറ്റ് മാര്‍ഗങ്ങളൊന്നുമില്ലാ യിരുന്നുവെന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി. ശാസ് ത്രത്തിന്റെ പാത നന്മയും തിന്മയും വേര്‍ തിരിച്ചറിയുന്നതിന് തീരെ അപര്യാപ്തമാ ണെന്ന് കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിക്കാതെത ന്നെ മനസ്സിലാക്കാനാവും. അധ്വാനിച്ച് സമ്പാദിക്കുന്ന ധാന്യമണികളും അന്യ ന്റെ പത്തായപ്പുരയില്‍നിന്ന് കട്ടെടുക്കുന്ന ധാന്യമണികളും തമ്മില്‍ രസതന്ത്രത്തിന്‍െ റയോ ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിന്റെയോ ഒന്നും മാര്‍ഗങ്ങളുപയോഗിച്ച് വ്യത്യാസം കണ്ടു പിടിക്കുക സാധ്യമല്ല. എന്നാല്‍ നമ്മിലെ ധാര്‍മികബോധം പറയുന്നത് ഒന്ന് നന്മയും മറ്റേത് തിന്മയുമാണെന്ന് തന്നെയാണ്. ഭാര്യാഭര്‍തൃബന്ധത്തിലൂടെയുണ്ടാവുന്ന കുഞ്ഞും വ്യഭിചാരത്തിലൂടെയുണ്ടാവുന്ന കുഞ്ഞും തമ്മില്‍ ജീവശാസ്ത്ര സാങ്കേതി കത്വങ്ങളുപയോഗിച്ച് പരിശോധിച്ചാല്‍ വ്യത്യാസമൊന്നും കാണുകയില്ല. വൈ വാഹിക ബന്ധത്തിലും വ്യഭിചാരത്തിലും ഒരേ ജൈവനിയമങ്ങളാണ് പാലിക്കപ്പെടു ന്നത്. പക്ഷേ, വിവാഹം പരിശുദ്ധമാണെ ന്നും വ്യഭിചാരം നികൃഷ്ടമാണെന്നും നമ്മി ലെ മൂല്യബോധം പറയുന്നു. നന്മയും തിന്മ യും വിവേചിക്കുന്നതിന് ശാസ്ത്രത്തിന്റെ മാര്‍ഗങ്ങള്‍ തീരെ അപര്യാപ്തമാണെന്ന വസ്തുതയാണിവിടെ അനാവൃതമാവു ന്നത്.

അല്ലാഹുവിന്റെ ബോധനത്തിനനുസ രിച്ചാണ് പ്രവാചകന്മാര്‍ ജീവിച്ചതെന്ന് പറ ഞ്ഞുവല്ലോ. ധര്‍മത്തെയും അധര്‍മത്തെ യും വ്യക്തമായ അതിര്‍വരമ്പ് തിരിച്ച് വേര്‍തിരിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചിട്ടുള്ള ഏകദര്‍ ശനം ഇസ്‌ലാമത്രെ. പ്രവാചകന്‍ അനുവ ദിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം നന്മയും നിരോധിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം തിന്മയുമാണെന്നാണ് ഇസ്‌ലാം പഠിപ്പിക്കുന്നത്. നന്മതിന്മകളെ പ്രവാചകജീവിതവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാ ത്ത ഏതൊരു രീതിശാസ്ത്രവും പരാജയ പ്പെടും. ദേശീയതക്കോ വംശീയതക്കോ ഭാഷക്കോ യുക്തിക്കോ ഒന്നുംതന്നെ സ്ഥാ യിയായ നന്മയെക്കുറിച്ച് പറയാനാവില്ല. അതിന് ദൈവികദര്‍ശനം തന്നെ വേണം; അല്ലാഹുവിന്റെ ബോധനത്തിനനുസരിച്ച് ജീവിച്ച പ്രവാചകനിലാണ് നമുക്ക് ഉത്തമ മാതൃക കണ്ടെത്താനാവുകയെന്നാണ് ഖുര്‍ ആന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നത്.

''തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങള്‍ക്ക് അല്ലാഹു വിന്റെ ദൂതനില്‍ ഉത്തമമായ മാതൃകയു ണ്ട്'' (33:21). ആ മാതൃകയാണ് നന്മയെയും തിന്മയെയും വേര്‍തിരിക്കുന്നത്. അന്ത്യപ്ര വാചകന്റെ ചെയ്തികളും മൊഴികളുമെ ല്ലാം നമുക്ക് മുന്നില്‍ തുറന്ന് കിടക്കുന്നു ണ്ട്. ഓരോ വിഷയങ്ങളിലുമുള്ള നന്മ തിന്മ കളെക്കുറിച്ച മാര്‍ഗദര്‍ശനം നമുക്ക് അവയി ല്‍നിന്ന് ലഭിക്കും. ദൈവികബോധനത്തി ന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ലാതെ നന്മതിന്മ ളെ വിവേചിക്കാന്‍ പുറപ്പെട്ടാല്‍ ദിവസ ങ്ങള്‍ കഴിയുംതോറും നന്മതിന്മകളെ മാറ്റി നിര്‍വചിക്കേണ്ടിവരും.

പ്രവാചകന്മാര്‍ മനുഷ്യരാകാനാണ് ജനങ്ങളെ ഉപദേശിച്ചിരുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞു വല്ലോ. ഇവിടെ ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാക്കേ ണ്ടതുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. മാലാഖമാരുടെ അവസ്ഥയിലേക്ക് മനുഷ്യരെ 'ഉയര്‍ത്തുക' യാണ് മതങ്ങള്‍ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന ഒരു ധാര ണ പൊതുവെയുണ്ട്. ഇത് ഇസ്‌ലാമിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ശരിയല്ല. മാലാഖ മാരുടെ വികാരങ്ങളില്ലാത്ത അവസ്ഥയി ലേക്ക് മനുഷ്യന് എത്തിച്ചേരാന്‍ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ എത്തുവാന്‍ ആരെങ്കിലും ശ്രമി ക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍, അത് മനുഷ്യന്റെ സവി ശേഷാസ്തിത്വത്തോട് ചെയ്യുന്ന അക്രമ മാണ്. സ്വതന്ത്രമായ അസ്തിത്വത്തോടു കൂടി ഭൂമിയിലെ ഭാഗധേയം നിര്‍വഹിക്കുക യെന്ന ഉത്തരവാദിത്തത്തില്‍നിന്നുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം മാത്രമാണത്. വികാരങ്ങളുടെ നിര്‍മൂലനത്തിലൂടെയുള്ള ഉദാത്തീകരണം എന്ന ആശയം ചില ഷണ്ഡന്മാരുടെ ദൗര്‍ ബല്യം മറച്ചുവെക്കാന്‍ സഹായകമാവു മെങ്കിലും പൊതുവെ അപ്രായോഗികവും അസ്വീകാര്യവുമാണത്. മാനവികമായ അര്‍ ഥത്തിലൂടെയുള്ള ഉദാത്തീകരണം സാധ്യ മാവേണ്ടത് സ്വന്തമായ അസ്തിത്വത്തിന്റെ പൂര്‍ണമായ പ്രകാശനത്തിലൂടെയാണ്; അഥവാ, സമ്പൂര്‍ണനായ മനുഷ്യനാകുന്ന തിലൂടെയാണ്; നല്ലതെല്ലാം അനുഭവിക്കാ നും ദുഷിച്ചതെല്ലാം വര്‍ജിക്കാനും സന്ന ദ്ധനായ മുസ്‌ലിമാകുന്നതിലൂടെയാണ്.

പ്രതീക്ഷയോടെയുള്ള ജീവിതം 

ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങളുടെ പിന്നില്‍ പോയവര്‍ക്കെല്ലാം അവസാനം ദുഃഖവും നിരാശയുമാണ് ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഭൂമിയില്‍ സ്വര്‍ഗരാജ്യം പണിയാനായി തങ്ങളൊഴു ക്കിയ വിയര്‍പ്പ് മുഴുവന്‍ വൃഥാവിലായിപ്പോ യല്ലോ എന്ന നിരാശാബോധം വിപ്ലവങ്ങള്‍ ക്ക് കൊടിപിടിച്ചവരെ പലപ്പോഴും മയക്കുമ രുന്നുകള്‍ക്ക് അടിമകളാക്കി മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്. ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ച ദുഃഖസ്മരണകളും ഭാവിയെക്കുറിച്ച ഭയപ്പാടും അവരെ വേട്ട യാടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ഭൂമിയില്‍ ദുഃഖവും നിരാശയും നാളെ പരലോകത്ത് ശാശ്വതമായ ഭയപ്പാടും കഷ്ടപ്പാടുമാണവര്‍ ക്ക് ലഭിക്കുന്നത്.

ദൈവിക ദര്‍ശനപ്രകാരമുള്ള ജീവിത മാകട്ടെ, ദുഃഖങ്ങളും ദുരിതങ്ങളുമില്ലാതെ മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ മനുഷ്യരെ പ്രാപ്തരാ ക്കുന്നു. ജീവിതത്തില്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടിവ രുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളെ ധീരമായി നേരിടുവാന്‍ അവന്ന് കരുത്ത് നല്‍കുന്നു. പ്രയാസങ്ങളു ണ്ടാവുമ്പോള്‍ ക്ഷമിക്കുവാന്‍ അത് മനു ഷ്യരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. മരണാനന്തര ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച പ്രതീക്ഷ മനുഷ്യരെ  എല്ലാ അര്‍ഥത്തിലും ധാര്‍മികബോധമുള്ള വരാക്കി മാറ്റുന്നു. ഈ ലോകത്ത് ദുഃഖങ്ങ ളില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതവും പരലോകത്ത് ശാശ്വതമായ സുഖവുമാണ് അവര്‍ക്ക് ലഭി ക്കുന്നത്. അല്ലാഹു പറയുന്നു: ''എന്നിട്ട് എന്റെ പക്കല്‍നിന്നുള്ള മാര്‍ഗദര്‍ശനം നിങ്ങള്‍ക്ക് വന്നെത്തുമ്പോള്‍ എന്റെ ആ മാര്‍ഗദര്‍ശനം പിന്‍പറ്റുന്നവരാരോ അവര്‍ ക്ക് ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല. അവര്‍ ദുഃഖിക്കേണ്ടി വരികയുമില്ല'' (2:38).

ശാരീരികമായ പ്രയാസങ്ങളെക്കാള്‍ പലപ്പോഴും മാനസിക പ്രയാസങ്ങളാണ് മനുഷ്യജീവിതം ദുരിതപൂര്‍ണമാക്കുന്നത്. അധാര്‍മിക ജീവിതത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക മായ പരിണതി മനഃസാക്ഷിക്കുത്തും മാന സിക വിക്ഷോഭങ്ങളുമായിരിക്കും. സര്‍വശ ക്തനെക്കുറിച്ച സ്മരണയും അവന്റെ വിധിവിലക്കുകള്‍ അനുസരിച്ചുകൊണ്ടു ള്ള ജീവിതവുമാണ് മനുഷ്യന് മനസ്സമാ ധാനം നല്‍കുന്നത്. ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നു:

''അല്ലാഹുവിനെക്കുറിച്ച സ്മരണകൊ ണ്ടാണ് മനസ്സുകള്‍ ശാന്തമായിത്തീരുന്നത്'' (13:28). ബഹുദൈവ വിശ്വാസവും ദൈവനി ഷേധവും മനുഷ്യമനസ്സില്‍ ഹീനത്വവും അഹങ്കാരവും സൃഷ്ടിക്കുന്ന അപച്യുതിക ളാണ്. അവ സ്വീകരിക്കുന്നതിലൂടെ മാന സികമായ പിരിമുറുക്കവും അന്തഃസംഘര്‍ ഷവുമാണ് മനുഷ്യരിലുണ്ടാവുക. യഥാര്‍ഥ ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസമാകട്ടെ അവന്‍െ ഉല്‍കൃഷ്ടവും വിനയാന്വിതനുമാക്കുന്നു. അങ്ങനെ മനുഷ്യമനസ്സിനെ ശാന്തമാ ക്കുന്നു.

സുന്ദരമായൊരു ലോകം

ആര് എന്തൊക്കെപ്പറഞ്ഞാലും മൃഗമാ കുവാന്‍ മനുഷ്യന് സ്വാഭാവികമായ ഒരു ത്വരയുണ്ട്. ദൈവികമായ വിലക്കുകള്‍ തക ര്‍ത്ത് പൈശാചികമായ ശീലങ്ങള്‍ സ്വീക രിക്കുവാനുള്ള ആവേശം. അവന്ന് മുമ്പില്‍ ദൈവിക നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ക്ക് യാതൊരു വില യുമില്ല. ''ദൈവനിര്‍ദേശങ്ങള്‍ പാലിച്ച് മനു ഷ്യനായി ജീവിക്കുന്നതുകൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?' എന്നവന്‍ ചോദിക്കുന്നു. 'മൃഗമായി  ജീവിച്ച് നൈമിഷിക സുഖമനു ഭവിക്കുന്നതുകൊണ്ട് എന്താണ് കുഴപ്പം?' എന്നവന്‍ അന്വേഷിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ മറു വശത്ത്, ഒരു തിന്മയുമില്ലാത്ത ഒരു ലോക ത്തെക്കുറിച്ച സ്വപ്നം എല്ലാ മനുഷ്യര്‍ക്കു മുണ്ട്. 1516ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട തോമ സ് മൂറിന്റെ 'ഉട്ടോപ്പിയ' എന്ന നോവലില്‍  സങ്കല്‍പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അത്തരമൊരു ലോകമാണ്.  അക്രമവും അനീതിയുമില്ലാ ത്ത 'ഉട്ടോപ്പിയ' ദ്വീപില്‍ സദ്‌സ്വഭാവിയും സത്യസന്ധനുമായ 'ഉട്ടോപ്പസ്' രാജാവി ന്റെ പ്രജകള്‍ സഹകരണത്തോടെയും സമാധാനത്തോടെയും ജീവിച്ചുകൊണ്ടിരി ക്കുന്നു. ഇതാണ് 'ഉട്ടോപ്പിയ'യുടെ ഇതിവൃ ത്തം. 'അസമത്വങ്ങളും അക്രമങ്ങളുമില്ലാ ത്ത നാളെ'യെന്ന മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ സ്വാ ഭാവികമായ തേട്ടത്തിന്റെ കഥാവിഷ്‌കാര മാണ് 'ഉട്ടോപ്പിയ'യെന്ന് പറയാം. 1623ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട തോമസ് കാംപനെ ല്ലായുടെ 'ദി സിറ്റി ഓഫ് ദി സണ്‍' എന്ന രചനയും 'സുന്ദരമായൊരു ലോകം' എന്ന മനുഷ്യധിഷണയുടെ തേട്ടത്തിന്റെ ആവി ഷ്‌കാരമാണ്. കാറല്‍ മാര്‍ക്‌സ് മനുഷ്യമന സ്സുകളില്‍ വളര്‍ത്തിയ 'വര്‍ഗരഹിത കമ്യൂ ണിസ്റ്റ് സമൂഹം' എന്ന സ്വപ്നത്തിന് പിന്നിലും അത്തരമൊരു സങ്കല്‍പമാണു ള്ളത്. സമത്വസുന്ദരമായ ഒരു ലോകം നേടി യെടുക്കാനായി എന്ത് ത്യാഗവും സഹിക്കാ ന്‍ മനുഷ്യന്‍ സന്നദ്ധരാവും. റഷ്യന്‍ വിപ്ല വത്തില്‍ മരിച്ച പതിനായിരങ്ങളുടെ സ്വപ് നം ഈ 'സമത്വസുന്ദര ലോക'മായിരുന്നു വല്ലോ. കയ്യൂരിലും വയലാറിലും ചിന്തിയ ചോരയും ഈ ലോകത്തിന് വേണ്ടിത്ത ന്നെ.

'സമത്വ സുന്ദരമായൊരു ലോകം' എന്ന സ്വപ്നത്തിന്റെ സാക്ഷാല്‍കാരത്തി നുവേണ്ടി ബലിയാടുകളായി മാറിയ പതിനായിരക്കണക്കിന് മനുഷ്യമനസ്സുക ളെക്കുറിച്ച് പറയാന്‍ ഭൂതകാല ചരിത്രത്തി ന് സാധിക്കും. അങ്ങനെയൊരു ലോക ത്തെക്കുറിച്ച മിഥ്യാസ്വപ്നങ്ങളുടെ മുദ്രാ വാക്യങ്ങളില്‍ ആകൃഷ്ടരായി, വരാന്‍പോ കുന്ന 'നല്ല നാളെ'കളില്‍ 'പറക്കാനിരിക്കു ന്ന' കൊടി വഹിച്ച് രക്തസാക്ഷികളായി മാറിയവര്‍ എന്ത് നേടിയെന്ന ചോദ്യത്തിന് കൊടിയും വടിയും മുദ്രാവാക്യങ്ങളും നിര്‍മിച്ചുകൊടുത്ത ഭൗതികദര്‍ശനങ്ങളുടെ വക്താക്കള്‍ക്കൊന്നും വ്യക്തമായ ഉത്തരം നല്‍കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. സ്വയം ത്യാഗം സഹിച്ച് മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി എന്തിന് പ്രവര്‍ത്തിക്കണം എന്ന പ്രശ്‌നത്തിനും അവരുടെ കൈകളില്‍ ഉത്തരമൊന്നുമില്ല.

അനശ്വരനാകണമെന്ന ആഗ്രഹം മനു ഷ്യജീവിയുടെ മാത്രം പ്രത്യേകതയാണ്. ആയുസ്സിന്റെ നശ്വരതയെക്കുറിച്ച് നന്നാ യി ബോധമുള്ളവരാണെങ്കിലും തങ്ങളുടെ കര്‍മങ്ങളുടെ ഫലം അനശ്വരമാകണമെ ന്നും മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സിലെങ്കിലും തങ്ങ ള്‍ ജീവിച്ചിരിക്കണമെന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്ന വരാണ് മനുഷ്യരെല്ലാം. മരം വച്ചു പിടിപ്പി ക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട ഒരു പടുവൃദ്ധനും മരണ ശയ്യയില്‍കിടന്ന് തന്റെ പേരില്‍ 'മഹല്‍' നിര്‍മിക്കാന്‍ ഒസ്യത്ത് നല്‍കുന്ന ചക്രവര്‍ ത്തിയും ഈ ആഗ്രഹമാണ് പ്രകടിപ്പിക്കു ന്നത്; താന്‍ മരിച്ചാലും ഏതെങ്കിലുമൊരര്‍ ഥത്തില്‍ ജീവിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹം. മരണത്തോടുകൂടി മനുഷ്യജീവിതം പൂര്‍ ണമായിത്തന്നെ അവസാനിക്കുമെന്ന് ദൃഢമായി വിശ്വസിക്കുന്ന ഭൗതികവാദി കള്‍പോലും തങ്ങള്‍ അനന്തമായി നില നില്‍ക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവരാണ്. രക്തസാക്ഷി മന്ദിരങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍വെച്ച് 'രക്തസാക്ഷി മരിക്കുന്നില്ല; അവന്‍ എന്നെന്നും ജീവിക്കുന്നു'വെന്ന് പ്രഖ്യാപി ക്കുന്നവരുടെ ഹൃദയങ്ങള്‍ക്കകത്ത് എന്നെ ന്നും ജീവിച്ചിരിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹമാണു ള്ളതെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.

അനശ്വരനാകണമെന്ന മനുഷ്യജീവി യുടെ ആഗ്രഹത്തെ ചൂഷണം ചെയ്ത് രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന് അവരെ സജ്ജമാ ക്കുകയല്ലാതെ, പ്രസ്തുത ആഗ്രഹത്തി ന്റെ പൂര്‍ത്തീകരണത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്നും ഉരിയാടുവാന്‍ ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. നല്ലൊരു നാളെയ്ക്കുവേണ്ടി സ്വന്തം ജീവന്‍ കൊടുക്കാന്‍ സന്നദ്ധമാവ ണമെന്ന തത്ത്വം പ്രസംഗിക്കുന്ന ഭൗതിക ദര്‍ശനത്തിന്റെ വക്താക്കളോട് 'എന്തിന്?' എന്ന ചോദ്യമുന്നയിക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ നിശ്ശബ്ദരാവുന്നു. സഹജീവികളുടെ നന്മയ്ക്കുവേണ്ടി താന്‍ എന്തിന് ബലിയാവ ണമെന്ന ഓരോ വ്യക്തികളുടെയും ചോദ്യ ത്തിന് ഉത്തരം നല്‍കാന്‍ ഭൗതികദര്‍ശന ങ്ങള്‍ക്ക് കഴിയില്ല. നല്ലൊരു നാളെ പടു ത്തുയര്‍ത്തുവാന്‍ വേണ്ടി യത്‌നിക്കുന്നതി ന്നിടക്ക് രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ചവര്‍ക്കും വരാനിരിക്കുന്ന 'സ്വര്‍ഗലോക'ത്ത് ജീവി ക്കുവാന്‍ അവസരമുണ്ടെന്ന് വരുമ്പോള്‍ മാത്രമാണല്ലോ പ്രസ്തുത രക്തസാക്ഷിത്വം നീതീകരിക്കപ്പെടുവാന്‍ കഴിയുക!

പ്രതിഫലവേദി

സ്വന്തം ചെയ്തികള്‍ക്ക് തങ്ങളുടെ ആയുസ്സിനപ്പുറം നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന ഫല ങ്ങളുണ്ടാകണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവരാ ണ് മനുഷ്യരെന്ന് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഈ ആഗ്രഹം മാത്രമല്ല, ആയുസ്സിനപ്പുറം നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന ഫലങ്ങളുണ്ടാക്കാന്‍ പോന്ന കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്യുവാനുള്ള കഴിവും മനുഷ്യന്റെ മാത്രം പ്രത്യേകതയാണ്. തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അതിരുകള്‍ക്കക ത്ത് മാത്രം ഒതുങ്ങുന്ന ഫലങ്ങളുണ്ടാക്കു ന്ന കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്യാനേ ജീവികള്‍ക്ക് കഴിയൂ. മനുഷ്യചെയ്തികള്‍ അങ്ങനെയല്ല. അവയുടെ ഫലങ്ങള്‍ നല്ലതായാലും ചീത്തയായാലും അവന്റെ ആയുസ്സിനപ്പു റത്തേക്ക് കൂടി നീളുന്നു. റേഡിയോ കണ്ടു പിടിച്ച ശാസ്ത്രജ്ഞന്റെ കര്‍മങ്ങളുടെ സദ്ഫലവും ആറ്റോമികബോംബ് കണ്ടുപി ടിച്ച ശാസ്ത്രജ്ഞന്റെ കര്‍മങ്ങളുടെ ദുഷ് ഫലവും അവരുടെ ആയുസ്സിനുശേഷം നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ കഴിഞ്ഞാലും ജനം അനുഭ വിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

മനുഷ്യരുടെ കര്‍മങ്ങള്‍ ഭൂമിയിലുണ്ടാ ക്കുന്ന ഫലങ്ങള്‍ അനശ്വരമാണെങ്കില്‍ പ്രസ്തുത കര്‍മം ചെയ്തതിന് അവന് ലഭി ക്കുന്ന പ്രതിഫലവും അനശ്വരമാകേണ്ട തല്ലേ? മാനവരാശിക്കാകമാനം ദോഷം ചെയ്യാന്‍പോന്ന കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്തവന്  അവന്റെ ഇഹലോക ജീവിതത്തില്‍ മാത്ര മൊതുങ്ങുന്ന ശിക്ഷകൊണ്ട് എന്ത് ഫലം? മനുഷ്യസമുദായത്തിന്റെ നന്മക്കുവേണ്ടി ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞുവെച്ചവര്‍ക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലം തീരെ അപ ര്യാപ്തമല്ലേ? മൃഗങ്ങളുടെ കര്‍മങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം ഭക്ഷണവും പാനീയവും പ്രത്യു ല്‍പാദനവും മാത്രമാണ്. അവ നേടിയെടു ക്കുന്നതോടുകൂടി അവയുടെ കര്‍മത്തിന്റെ ഫലം സിദ്ധിക്കുന്നു. മനുഷ്യകര്‍മങ്ങള്‍ക്കാ കട്ടെ അനന്തമായ ലക്ഷ്യമാണുള്ളത്; അതി നാല്‍ പ്രസ്തുത കര്‍മങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലവും അനന്തമായിരിക്കണം.

അനശ്വരതയെ പുല്‍കുവാനുള്ള മനു ഷ്യമനസ്സിന്റെ അഭിവാഞ്ചയെയും തിന്മ കളില്ലാത്ത ലോകത്തെക്കുറിച്ച മനുഷ്യാത് മാവിന്റെ ആശയെയും മനുഷ്യജീവിയുടെ പ്രയോജനവാദത്തെയും സമന്വയിപ്പിക്കുക യാണ് ഇസ്‌ലാം പരലോക വിശ്വാസത്തി ലൂടെ ചെയ്യുന്നത്. ഈ ലോകത്തെ നൈ മിഷികമായ ജീവിതത്തില്‍ നന്മ ചെയ്താല്‍ മരണാനന്തരം സുന്ദരമായ സ്വര്‍ഗരാജ്യം പ്രതിഫലമായി ലഭിക്കും. തിന്മ ചെയ്തവ നോ ഭയാനകമായ നരകജീവിതമാണ് ലഭി ക്കുക. എന്തിന് നന്മ ചെയ്യണമെന്ന മനു ഷ്യജീവിയുടെ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം ഇവിടെ ലഭിക്കുന്നു. 'പരലോക ജീവിത ത്തില്‍ സ്വര്‍ഗം കരസ്ഥമാക്കുവാന്‍'. തിന്മ കളും പ്രയാസങ്ങളുമില്ലാത്ത സുന്ദരലോക മെന്ന മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ അടങ്ങാത്ത ആശയും സ്വര്‍ഗലോകമെന്ന വിശ്വാസത്തി ല്‍ സാക്ഷാല്‍കൃതമാവുന്നു.

നന്മകള്‍ക്കും തിന്മകള്‍ക്കും തക്കതായ പ്രതിഫലം ലഭിക്കുന്നവേദി വരാനിരിക്കു ന്നുവെന്ന ബോധം മനുഷ്യരെ തെറ്റുകളില്‍ നിന്ന് അകറ്റുന്നു. നന്മ ചെയ്യാനവന്ന് പ്രേര ണ നല്‍കുന്നതും പ്രസ്തുത ബോധം ത ന്നെ. നന്മയുടെയും തിന്മയുടെയും തക്ക തായ പ്രതിഫലം നല്‍കുന്നത് പടച്ച തമ്പു രാനാണ് എന്നതിനാല്‍ തന്നെ അവിടെ യാതൊരു അനീതിയുമുണ്ടാവുകയില്ല.

''അപ്പോള്‍ ആര്‍ ഒരു അണുവിന്റെ തൂ ക്കം നന്മ ചെയ്തിരുന്നുവോ അവനത് കാണും. ആര്‍ ഒരു അണുവിന്റെ തൂക്കം തിന്മ ചെയ്തിരുന്നുവോ അതുമവന്‍ കാ ണും'' (വി.ഖുര്‍ആന്‍ 99:7,8).

വിമോചനമെന്നാല്‍

മനുഷ്യരുടെ വിമോചനമാണ് ദര്‍ശന ങ്ങളുടെയെല്ലാം വിഷയം. തങ്ങളുടെ സമൂ ഹത്തില്‍ നിലനിന്നിരുന്ന അക്രമങ്ങളും അഴിമതിയും അരാജകത്വവുമെല്ലാമാണ് ദാര്‍ശനികന്മാരെ ചിന്തിപ്പിച്ചത്. പ്രസ്തുത പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്ക് പരിഹാരം കാണുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ് അവര്‍ തത്ത്വങ്ങള്‍ പടച്ചത്. സമൂഹത്തെ ഗ്രസിച്ചിരുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ കാരണത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലേണ്ടിവന്ന പ്പോഴാണ് മനുഷ്യനെ മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ വേണ്ടി അവര്‍ ശ്രമിച്ചത്. മനുഷ്യന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ വേര് കണ്ടുപിടിക്കണമെ ങ്കില്‍ അവന്റെ അസ്തിത്വത്തെ അപഗ്ര ഥിച്ചു പഠിക്കണമെന്ന തിരിച്ചറിവാണ് മനു ഷ്യനെക്കുറിച്ച പഠനത്തിലേക്ക് അവരെ നയിച്ചത്. ഈ തിരിച്ചറിവ് ശരിയായിരുന്നു വെന്ന് പറയാം. ശാസ്ത്രജ്ഞന്റെ അളവു കോലുകള്‍ക്ക് വഴങ്ങാത്ത മനുഷ്യന്റെ സവിശേഷമായ അസ്തിത്വത്തെ ഭൗതിക മായി മാത്രം വ്യാഖ്യാനിക്കണമെന്ന ശാഠ്യ മാണ് ദാര്‍ശനികന്മാരെ പിഴപ്പിച്ചതെന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി.

ഈ പിഴവാണ് ദര്‍ശനങ്ങളുടെ പരാജയ ത്തിനുള്ള മുഖ്യമായ കാരണം. മനുഷ്യരെ മനസ്സിലാക്കാതെ മനുഷ്യന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കുവാന്‍ എങ്ങനെ സാധിക്കും? മാര്‍ക്‌സിസത്തിന് സംഭവിച്ചത് ഈ സ്വാഭാ വികമായ മരണമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമായിരു ന്നില്ല. നമ്മുടെ നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തത്ത്വചിന്ത യെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന കമ്യൂണിസ ത്തിന് ശാസ്ത്രം മുതല്‍ സാഹിത്യംവരെ യുള്ള വ്യത്യസ്ത മേഖലകളില്‍ തങ്ങളുടേ തായ പ്രഭാവം തെളിയിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഭൗതിക തത്ത്വശാസ്ത്രങ്ങളുടെ അനിവാ ര്യമായ പതനം അതിന്നുമുണ്ടായി. മഹ ത്തായ വിപ്ലവത്തിന്റെ മന്ത്രധ്വനികളില്‍ മാലോകരെ മത്തുപിടിപ്പിച്ച മാര്‍ക്‌സിസം ദാര്‍ശനിക ചരിത്രത്തിന്റെ വിശാലമായ ചവറ്റുകൊട്ടയില്‍ അനന്തമായ ശയനത്തി നുള്ള തയാറെടുപ്പിലാണിന്ന്. എന്തുകൊ ണ്ടിത് സംഭവിച്ചു? പല രൂപത്തിലുമുള്ള വിശകലനങ്ങള്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മാര്‍ക്‌സിസത്തിന്റെ പതനം പ്രായോഗിക മായ പാളിച്ചകളുടെ മാത്രം ഫലമാണെന്ന് വരുത്തിത്തീര്‍ക്കാനാണ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ബുദ്ധിജീവികള്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ത്. മനുഷ്യന്റെ സവിശേഷമായ അസ്തി ത്വത്തെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കാതെ, കേവലം പദാര്‍ഥലോകത്തിന്റെ നിയമങ്ങള്‍ മനു ഷ്യനും ബാധകമാണെന്ന് സമര്‍ഥിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചതാണ് മാര്‍ക്‌സിസത്തിന് പറ്റിയ ഏറ്റ വും വലിയ തെറ്റ്. മനുഷ്യനെ മനസ്സിലാ ക്കുന്നതില്‍ സംഭവിച്ച പാളിച്ചകളുടെ അനി വാര്യമായ അനന്തര ഫലമായിരുന്നു മാന വമോചനത്തെക്കുറിച്ച വിശദീകരണത്തില്‍ പ്രസ്തുത ദര്‍ശനത്തിന് പറ്റിയ അബദ്ധങ്ങ ളെന്ന വസ്തുത പലപ്പോഴും വിസ്മരിക്ക പ്പെടുന്നു.

സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ പതനത്തിന് കാരണമായ വിപ്ലവത്തോടനുബന്ധിച്ച്, കെ.ജി.ബി. തലവനായിരുന്ന സെഷന്‍സ് കിയുടെ പ്രതിമ തല്ലിപ്പൊളിച്ചുകൊണ്ടിരു ന്ന യുവാവിന്റെ വചനങ്ങള്‍ അന്ന് പത്ര ങ്ങളില്‍ വന്നിരുന്നു. 'മനുഷ്യര്‍ കഷ്ടപ്പെടു ന്നിടത്താണ് കമ്യുണിസ്റ്റുകള്‍ തഴച്ചുവള രുകയെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്കറിയില്ല?' ശരിയാണ്. കഷ്ടപ്പാടുകളാണ് കമ്യുണിസത്തെ വളര്‍ ത്തുന്നത്. കാരണമുണ്ട്. ദാരിദ്ര്യമനുഭവി ക്കുന്നവന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഈ ഭൂമിയി ലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്‌നം ദാരിദ്ര്യമാണെ ന്നാണ്. കിടപ്പാടമില്ലാത്തവന്റെ കണ്ണില്‍ അതാണ് ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്‌നം. തൊഴി ലില്ലാത്തവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ ലോകത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ് നം തൊഴിലില്ലായ്മയാണ്. ദാരിദ്ര്യത്തിനും തൊഴിലില്ലായ്മക്കും ഈ ലോകത്തിലെ സകലവിധ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്കും കാരണം സ്വകാര്യസമ്പത്താണെന്നാണ് മാര്‍ക്‌സ് പറഞ്ഞത്. ഈ പ്രശ്‌നങ്ങളെല്ലാം പരിഹരി ക്കുവാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീക്ഷണത്തി ല്‍ ഏക മാര്‍ഗമേയുള്ളൂ. ''സ്വകാര്യസ്വത്തി നെ ഇല്ലാതാക്കുക''. പട്ടിണിയുടെയും പരി വട്ടത്തിന്റെയും ലോകത്തിലേക്ക് സ്വകാര്യ സ്വത്തിന്റെ നിഷ്‌കാസനത്തിലൂടെ സമത്വ ത്തിന്റെ ലോകം കൈയെത്തിപ്പിടിക്കാ മെന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി മാര്‍ക്‌സിസം കടന്നുവന്നപ്പോള്‍ പ്രസ്തുത മുദ്രാവാക്യ ത്തിന്റെ വാഹകരായി പീഡിതരും നിന്ദിത രുമായ ജനലക്ഷങ്ങള്‍ അണിനിരന്നു. അത് സ്വാഭാവികമായിരുന്നു. ലെനിനും മാവോ സേതൂങ്ങിനും പിന്നില്‍ അണിനിരന്നത് അധ്വാനിക്കുന്ന മനുഷ്യരായിരുന്നു. അവര്‍ ക്കുവേണ്ടി ചുരുക്കിയ മുഷ്ടികളില്‍ തൂമ്പ യും ചുറ്റികയും അരിവാളും പിടിച്ച തഴമ്പു കളുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ, എന്താണുണ്ടായ ത്? പോളണ്ടിലെ തൊഴിലാളി നേതാവായി രുന്ന ലെക്‌വലേസയുടെ വരികള്‍ ശ്രദ്ധി ക്കുക: 'അധികാരം കിട്ടുന്നതിന് മുമ്പ്  കമ്യൂണിസ്റ്റുകള്‍ പറഞ്ഞു. 'നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇപ്പോള്‍ ഭക്ഷണം കിട്ടുന്നില്ല; വസ്ത്രം ലഭി ക്കുന്നില്ല; പാര്‍പ്പിടവുമില്ല; നിങ്ങള്‍ ഞങ്ങ ളെ അധികാരത്തിലേറ്റൂ. നിങ്ങള്‍ക്ക് ഭക്ഷ ണം തരാം; വസ്ത്രം തരാം; പാര്‍പ്പിടം തരാം; പക്ഷേ, അധികാരം കിട്ടിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ക്ക് ഭക്ഷണം കിട്ടിയില്ല'. പതിറ്റാണ്ടുകളോ ളം കമ്യൂണിസ്റ്റ് ഭരണം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ ആയിരങ്ങളുടെ അഭിപ്രായത്തെയാണ് ലെക്‌വലേസ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്. മോ ചനത്തിന്റെ എന്തെന്ത് സുന്ദരമുദ്രാവാക്യ ങ്ങള്‍ മുഴക്കിക്കൊണ്ടാണ് മാര്‍ക്‌സിസം കട ന്നുവന്നത്. പട്ടിണി കിടക്കുന്നവന്റെ ദുഃ ഖം തീര്‍ക്കാന്‍ സ്വകാര്യസമ്പത്ത് നശിപ്പി ച്ചാല്‍ മതിയെന്ന സിദ്ധാന്തം പ്രയോഗവല്‍ ക്കരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍, കത്തിക്കരിഞ്ഞ ആമാശയത്തിന് അല്‍പമെങ്കിലും ആശ്വാ സം ലഭിക്കുമല്ലോയെന്ന് കരുതി അവരെ പിന്തുണച്ച മനുഷ്യമക്കള്‍ക്ക് ലഭിച്ചത് ആ ത്മാവിനെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കുവാന്‍ പോന്ന ചങ്ങലക്കെട്ടുകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു. മാന വിക പ്രശ്‌നങ്ങളെ സമഗ്രമായി അപഗ്രഥി ച്ച മാര്‍ക്‌സിസത്തിന്റെ സ്ഥിതി ഇതാണെ ങ്കില്‍ പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ ഓരോ വശങ്ങളെ മാ ത്രം പഠനത്തിന് വിധേയമാക്കിയ ദര്‍ശന ങ്ങളുടെ സ്ഥിതി ഇതിലും കഷ്ടമാണ്. ഇവിടെയാണ്, അടിസ്ഥാനപരമായി പരിഹ രിക്കപ്പെടേണ്ട പ്രശ്‌നങ്ങളെന്താണെന്ന പ്രസക്തമാവുന്നത്. മനുഷ്യ വിമോചന ത്തിന്റെ ആത്യന്തികമായ അര്‍ഥമെന്തായി രിക്കണമെന്ന ചര്‍ച്ചയില്‍ നിന്നാണ് പരിഹ രിക്കപ്പെടേണ്ട പ്രശ്‌നങ്ങളെന്തൊക്കെയാ ണെന്ന പ്രശ്‌നത്തിനുള്ള ഉത്തരം ഉരുത്തി രിയുക.

വിമലീകരണത്തിലൂടെ  വിമോചനം 

എല്ലാവരും പറയാറുള്ള പട്ടിണി തന്നെ നോക്കുക. എന്താണ് പട്ടിണിക്കുള്ള കാര ണം? സമ്പത്ത് ഏതാനും വ്യക്തികളില്‍ മാത്രം കേന്ദ്രീകരിച്ചതാണെന്ന് പറയുക സാധ്യമാണോ? ഈ ഭൂമിയിലെ സമ്പദ് വി തരണത്തിന്റെ രീതിശാസ്ത്രമെന്താണെന്ന് നിര്‍വചിക്കുക സാധ്യമല്ല.  ഇന്നലത്തെ പണക്കാരില്‍ പലരും ഇന്ന് പാപ്പരാണ്. നേരെ തിരിച്ചുമുണ്ട്. സമ്പത്തിന്റെ വിതര ണത്തില്‍ ഐക്യരൂപ്യമുണ്ടാവുക അസാ ധ്യമാണെന്ന് അല്‍പം ചിന്തിച്ചാല്‍ ബോധ്യ മാകും. പിതാവില്‍നിന്ന് ഒരേ സംഖ്യ തന്നെ അനന്തരാവകാശമായി കിട്ടിയ മക്കളില്‍ ചിലര്‍ പണക്കാരായി മാറുകയും മറ്റുചിലര്‍ പാപ്പരാവുകയും ചെയ്തതിന് നമ്മുടെയെ ല്ലാം അയല്‍പക്കത്ത് തന്നെ ഉദാഹരണങ്ങ ളുണ്ടാവും. ചിലര്‍ ജന്മനാതന്നെ അധ്വാനി ക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്തവരാണ്. മറ്റുചിലര്‍ ധൂര്‍ ത്തന്മാരാണ്. ചിലരാകട്ടെ സൂത്രത്തില്‍ പ ണം സമ്പാദിക്കാന്‍ കഴിവുള്ളവരാണ്. ഈ മൂന്ന് വിഭാഗത്തിലുംപെട്ട ഓരോരുത്തര്‍ ക്കും ഒരു നിശ്ചിത സംഖ്യ വീതം കൊടു ത്താല്‍ അല്‍പദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് അല്‍പം ചിന്തിച്ചാ ല്‍ ബോധ്യമാകും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, പട്ടിണിക്കുള്ള പരിഹാരമായി നിര്‍ദേശിക്ക പ്പെടാറുള്ള സമ്പത്തിന്റെ തുല്യമായ വിത രണമെന്ന ആശയം തീരെ അപ്രായോഗിക മാണ്.

സമ്പാദിക്കുവാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ ആര്‍ത്തി അവന്റെ പ്രകൃതിയുമായി ഒട്ടി ച്ചേര്‍ന്നിട്ടുള്ളതാണ്. ഇതിന് 'സാമ്പത്തിക സ്വാര്‍ഥത' എന്ന് പറയുമെങ്കില്‍ ഈ 'സ്വാ ര്‍ഥത'യാണ് ഭൂമിയിലെ പുരോഗതിക്കെ ല്ലാം നിമിത്തമായിട്ടുള്ളത്. ഈ സ്വാര്‍ഥ തയെ നശിപ്പിക്കാനായി 'വടി'യെടുത്തതാ ണ് മാര്‍ക്‌സിസത്തിന് പറ്റിയ ഒരു തെറ്റ്. സമ്പാദിക്കുവാനുള്ള ആഗ്രഹം മനുഷ്യ ന്റെ മാത്രം സവിശേഷതയായ സ്വാതന്ത്ര്യ ത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ആ അവകാശം നിഷേ ധിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും സമൂ ഹത്തിന്റെ പുരോഗതി നിലയ്ക്കുന്നു. താന്‍ വേല ചെയ്തിട്ട് തനിക്ക് കൂലി കിട്ടു ന്നില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെയെന്തിന് പാടുപെടണ മെന്ന  ചിന്ത അവനെ മടിയനാക്കുന്നു. ഈ മടിയില്‍നിന്നും അവനെ ഉണര്‍ത്താന്‍ ഭരണകൂടം വടിയെടുക്കേണ്ടിവരുന്നു. ഇതാ ണ് കമ്യൂണിസ്റ്റ് രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍ സംഭവി ച്ചത്.

പട്ടിണി മാറ്റുവാന്‍ രണ്ട് തരത്തിലുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ആവശ്യമാണ്. ഒന്ന് പട്ടി ണി കിടക്കുന്നവന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നാണ് ഉണ്ടാവേണ്ടതെങ്കില്‍ മറ്റേത് പണക്കാര ന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നാണ് ഉണ്ടാവേണ്ടത്. സമ്പത്തിന്റെ ദുര്‍വിനിയോഗവും ധൂര്‍ ത്തും അമിതവ്യയവും തടയേണ്ടതുണ്ട്. മദ്യവും മയക്കുമരുന്നുകളുമുപയോഗിച്ച് പാപ്പരായി മക്കളെ പട്ടിണിയിലേക്ക് തള്ളി യിടുന്ന രക്ഷിതാക്കളുണ്ട്. ചൂതുകളിച്ച് തറ വാട് പണയപ്പെടുത്തുകയും മക്കളെയും കൂ ട്ടി തെരുവിലിറങ്ങേണ്ടിവരികയും ചെയ്ത 'ഉന്നത കുലജാതന്‍'മാരും അത്യാവശ്യത്തി ന് കടം വാങ്ങിയതിന്റെ പേരില്‍ പലിശ കൊടുത്ത് തുലഞ്ഞവരും നമ്മുടെയെല്ലാം സമൂഹത്തിലുണ്ട്. പട്ടിണി തുടച്ചുമാറ്റുന്ന തിന്റെ ഭാഗമായി ആദ്യമായി ചെയ്യാനുള്ള ത് ദുര്‍വ്യയവും ധൂര്‍ത്തും മദ്യവും മയക്കുമ രുന്നുകളും ചൂതുകളിയും പലിശയുമെല്ലാം ഇല്ലാതെയാക്കുകയാണ്. അങ്ങനെ പട്ടിണി യും പരിവട്ടവും കടന്നുവരാനുള്ള മാര്‍ഗ ങ്ങള്‍ അടക്കുകയാണ്.

സമ്പാദിക്കുവാനുള്ള എല്ലാ അവകാശ ങ്ങളും നല്‍കുന്നതോടൊപ്പംതന്നെ അന്യാ യമായ മാര്‍ഗങ്ങളിലൂടെയുള്ള സമ്പാദ്യ ത്തെ പൂര്‍ണമായി നിരോധിക്കുകയും ചെ യ്യണം. സമ്പാദിക്കുന്നവന്റെ കൈവശം മാത്രം സ്വത്ത് സ്വരൂപിക്കപ്പെടുന്ന അവസ് ഥയുണ്ടാവരുത്. സമൂഹത്തിന്റെ നിര്‍മാ ണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് അത് വിനിയോഗി ക്കപ്പെടണം. പണം കൈവശമുള്ളവര്‍ പിശുക്ക് കാണിക്കരുത്. ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി പണം ചെലവഴിക്കാന്‍ അവന്‍ തയാറാവണം. തന്റെ ചുറ്റുപാടുമുള്ള പാവങ്ങളുടെ വിഷമങ്ങള്‍ കാണുവാനും അവരെ സഹായിക്കുവാനും അവന്‍ സന്ന ദ്ധനാവണം. തന്റെ കീഴിലുള്ള തൊഴിലാ ളികളോട് കാരുണ്യത്തോടുകൂടി പെരുമാറു വാനും അര്‍ഹമായ വേതനം നല്‍കുവാ നും അവന് സാധിക്കണം. അനാശാസ്യ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കോ അധാര്‍മിക വൃത്തി കള്‍ക്കോ പണം ചെലവഴിക്കപ്പെടരുത്. ഇതിന് ആദ്യമായി വളര്‍ന്നുവരേണ്ടത് സാ ഹോദര്യമാണ്. പട്ടിണികിടക്കുന്ന അയല്‍ ക്കാരനും തന്നെപ്പോലെതന്നെ വിശപ്പും ദാഹവും വികാരവുമെല്ലാമുള്ള സൃഷ്ടിയാ ണെന്നും അടിസ്ഥാനപരമായി തങ്ങള്‍ സ ഹോദരന്മാരാണെന്നുമുള്ള ബോധം. രണ്ടാ മതായി, താന്‍ പണക്കാരനാണെന്ന അഹ ങ്കാരത്തില്‍നിന്ന് മുക്തമാവുകയാണ് വേ ണ്ടത്. തന്റെ സമ്പാദ്യം തന്റെ അധ്വാന ത്തിന്റെയും ബുദ്ധിയുടെയും ഫലമായി മാത്രം ലഭിച്ചതല്ലെന്നും അത് ആകാശഭൂമി കളുടെ ഉടമസ്ഥന്റെ ദാനമാണെന്നും അവന്‍ വിചാരിച്ചാല്‍ അത് തിരിച്ചെടുക്കു ന്നതിന് യാതൊരു പ്രയാസവുമില്ലെന്നു മുള്ള ബോധം വരുന്നതിലൂടെ മാത്രമെ പണക്കാരന്‍ വിനയാന്വിതനും നിസ്വാര്‍ഥ നുമായി മാറൂ.

വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്റെ വിമോചന സങ്കല്‍പം

ഇവിടെയാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്റെ വിമോചന സങ്കല്‍പം പ്രസക്തമാവുന്നത്. പട്ടിണിയില്‍നിന്നും പരിവട്ടത്തില്‍നിന്നും ഭൗതികമായ പരാധീനതകളില്‍നിന്നുമുള്ള മോചനത്തിന് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ അര്‍ഹ മായ സ്ഥാനം നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്. അതിന്നാവ ശ്യമായ സാമൂഹിക നിയമങ്ങളുണ്ടാക്കിയി ട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ പ്രസ്തുത വിമോചനമാണ് ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായി ആവശ്യമു ള്ളത് എന്ന ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങളുടെ കാഴ്ച പ്പാടിനോട് ഖുര്‍ആന്‍ യോജിക്കുന്നില്ല. വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും വിമലീകരണ (തസ്‌കിയത്ത് മെഹ്മശേീി) ത്തിലൂടെയാണ് വിമോചന(തഹീരീറ് ഘശയലൃമശേീി) മുണ്ടാവേണ്ടതെന്നാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്. അങ്ങനെയു ള്ള വിമോചനത്തിന് മാത്രമെ സ്ഥായീഭാ വമുണ്ടാവൂ. ഇവിടെ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങളുമായി ആശയപരമായ വ്യതിരിക്തത പുലര്‍ത്തുന്നു. വ്യക്തിയുടെ യും സമൂഹത്തിന്റെയും വിമലീകരണം വിപ്ലവത്തിലൂടെയാണ് ഉണ്ടാവേണ്ടതെന്ന് ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ സമര്‍ഥിക്കുന്നു. വിപ്ല വം വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും വിമലീകരണത്തിലൂടെയാണ് കരഗതമാവു കയെന്നാണ് ഖുര്‍ആനിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്.

പ്രവാചക നിയോഗത്തിന്റെ പരമപ്ര ധാനമായ ലക്ഷ്യം മനുഷ്യരെ വിമലീകരി ക്കുകയായിരുന്നു. ദുസ്വഭാവങ്ങളില്‍നിന്നും ദുര്‍വൃത്തികളില്‍നിന്നും മുക്തമാകുവാന്‍ സമൂഹത്തെ സജ്ജമാക്കുകയാണ് പ്രവാച കന്മാര്‍ ചെയ്തത്. സ്വന്തം അസ്തിത്വത്തെ വിമലീകരിക്കാനായിരുന്നു പ്രവാചകന്മാര്‍ മനുഷ്യരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. വിശുദ്ധ ഖുര്‍ ആന്‍ പറയുന്നത് നോക്കൂ: 'തീര്‍ച്ചയായും അതിനെ (മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തെ) പരിശു ദ്ധമാക്കിയവന്‍ വിജയിച്ചു. അതിനെ കള ങ്കപ്പെടുത്തിയവന്‍ തീര്‍ച്ചയായും നിര്‍ഭാഗ്യ മടയുകയും ചെയ്തു' (91: 9,10).

ഇവിടെ 'മനുഷ്യാസ്തിത്വം' എന്ന് പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് 'നഫ്‌സ്' എന്ന അറബിപദത്തെയാണ്. ആത്മാവ് (റൂ ഹ്), മനസ്സ് (ക്വല്‍ബ്), ജഡം (ജസദ്) എന്നി വ മൂന്നും അടങ്ങിയതാണ് നഫ്‌സ്. വിശു ദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ 'നഫ്‌സ്' എന്ന് പ്രയോഗിച്ചി രിക്കുന്നത് മനുഷ്യനെ സമഗ്രമായി സൂചി പ്പിക്കുവാനാണ്. ആത്മാവും മനസും ജഡ വും കൂടിച്ചേരുമ്പോഴാണ് മനുഷ്യന്‍ എന്ന സവിശേഷമായ സൃഷ്ടിയുണ്ടാവുന്നത്. 'മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തെ പരിശുദ്ധമാക്കിയവ നാണ് വിജയിക്കുക'യെന്ന ഖുര്‍ആനിക പ്രസ്താവനയില്‍ മനുഷ്യന്റെ സമഗ്രമായ വിമലീകരണമാണ് വിവക്ഷിക്കുന്നതെന്ന ര്‍ഥം. ആത്മാവിന്റെയും മനസ്സിന്റെയും ശരീരത്തിന്റെയും വിമലീകരണത്തോടു കൂടി മാത്രമെ മനുഷ്യന് വിജയിക്കാനാവൂ എന്ന ഖുര്‍ആനിക വീക്ഷണം മാത്രമാണ് വിമോചനത്തെ സംബന്ധിച്ച് വ്യക്തവും ആധികാരികവുമായ രേഖ പ്രദാനം ചെയ്യു ന്നത്.

വ്യക്തികള്‍ നന്നാവാതെ സമൂഹം നന്നാവുകയില്ലെന്ന വസ്തുത ഇന്ന് എല്ലാ വരും അംഗീകരിച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശരീര ത്തിന്റെയും മനസ്സിന്റെയും ആത്മാവി ന്റെയും സമഗ്രമായ പരിശുദ്ധിയിലൂടെ മാത്രമെ വ്യക്തികള്‍ നന്നാവുകയുള്ളൂ. ഇത് മൂന്നിനെയും ഒരെപോലെ പരിഗണി ക്കുന്നുവെന്നത് ഇസ്‌ലാമിനെ മറ്റ് ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങളില്‍നിന്നും സ്ഥാപനമതങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒരെപോലെ വ്യതിരിക്തമാക്കുന്നു. ആത്മാവിനെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ശരീര ത്തിന്റെ പുഷ്ടിക്കുവേണ്ടിയാണ് ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ ശ്രമിക്കുന്നതെങ്കില്‍ നേരെ മറി ച്ച് ശരീരത്തെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ആത് മീയ മോക്ഷത്തിലെത്തിച്ചേരാനാണ് സ്ഥാ പനമതങ്ങള്‍ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നത്. ഖുര്‍ ആനാകട്ടെ 'നഫ്‌സിന്റെ വിമലീകരണ ത്തിലൂടെ വിജയികളാവുകയെന്നാണ് പഠി പ്പിക്കുന്നത്. ശരീരവും മനസും ആത്മാവും ഒരെപോലെ പരിഗണിക്കപ്പെടണമെന്ന ര്‍ഥം.

ഇവിടെ 'വിമലീകരണം' എന്ന് അര്‍ഥം നല്‍കിയിരിക്കുന്നത് 'തസ്‌കിയത്ത്' എന്ന അറബി പദത്തിനാണ്. ഈ പദത്തിന് വിമ ലീകരണം എന്നും വികസനം എന്നും രണ്ട ര്‍ഥങ്ങളുണ്ട്. മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയിലൂടെയാണ് വികസനമുണ്ടാവു കയെന്നും ഈ ദ്വയാര്‍ഥപദത്തിന്റെ ഉപ യോഗത്തില്‍നിന്ന് അനുമാനിക്കാവുന്ന താണ്. ഇന്ന് ശാസ്ത്രലോകം എത്തിപ്പെട്ടി രിക്കുന്ന പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രതിസന്ധിക്കുള്ള പരിഹാരവും വിമലീകരണത്തിലൂടെയുള്ള വികസനമാണെന്നാണ് ആധുനിക ശാസ് ത്ര ദാര്‍ശനികന്മാര്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത്. കേവല ശാസ്ത്രത്തിന്റെ വക്താക്കള്‍ സ്വ തന്ത്രമായ ഗവേഷണം അനുവദിക്കണമെ ന്നും മാനവതാ വാദക്കാര്‍ ഗവേഷണങ്ങ ള്‍ക്ക് വിലക്ക് കല്‍പിക്കണമെന്നും അലമു റയിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ശാസ്ത്ര ലോകം വ്യക്തമായൊരു പ്രതിസന്ധിയി ലാണിന്ന്. ഒരുഭാഗത്ത് ശാസ്ത്രപുരോഗതി പ്രകൃതിയെയും പരിസ്ഥിതിയെയും അങ്ങ നെ മനുഷ്യനെയും തകര്‍ക്കുന്നതിന് നിമി ത്തമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മറുഭാഗത്താ കട്ടെ ശാസ്ത്രത്തെ ഒഴിച്ചുനിര്‍ത്തിക്കൊ ണ്ടുള്ള നാഗരികതയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന്‍ പോലും കഴിയാത്തവിധത്തില്‍ മനുഷ്യര്‍ ശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രത്തെ എങ്ങനെ മാനവീകരിക്കാം എന്ന ചര്‍ച്ചയിലാണ് ശാസ്ത്രദാര്‍ശനിക ന്മാര്‍ ഇന്ന് ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഇവിടെയാ ണ് 'വിമലീകരണത്തിലൂടെയുള്ള വികസ നം' എന്ന ഖുര്‍ആനികമായ ആശയം പ്രസ ക്തമാവുന്നത്.

സാമ്പത്തികരംഗത്തെ പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ പരിഹാരത്തിനായി വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ മു ന്നോട്ടുവെക്കുന്ന പദ്ധതികള്‍ ഈ ആശ യത്തെ കൂടുതല്‍ വ്യക്തമാക്കുവാനുതകു ന്നതാണ്. മുതലാളിയെയും തൊഴിലാളിയെ യും പണക്കാരനെയും പണിക്കാരനെയുമെ ല്ലാം മനുഷ്യസമൂഹത്തിന്റെ അനിവാര്യ ഘടകങ്ങളെന്ന നിലയ്ക്ക് ഖുര്‍ആന്‍ അംഗീകരിക്കുന്നു. അവര്‍ തമ്മില്‍ സംഘട്ട നമാണുണ്ടാവേണ്ടതെന്ന വീക്ഷണം ഇസ് ലാമിനില്ല. വ്യത്യസ്ത വിഭാഗങ്ങള്‍ തമ്മി ലുള്ള പാരസ്പര്യത്തിന്നാണ് ഇസ്‌ലാം ഊന്നല്‍ നല്‍കുന്നത്. തൊഴിലാളിയുടെ വിയര്‍പ്പ് വറ്റുന്നതിനുമുമ്പ് വേതനം നല്‍ക ണമെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്ന പ്രവാചകന്‍ തൊഴി ലെടുക്കുന്നതിന്റെ മാഹാത്മ്യത്തെയും അതോടൊപ്പംതന്നെ തൊഴിലാളിയുടെ ബാധ്യതകളെയും കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരാ ക്കുന്നുണ്ട്. സാമ്പത്തിക രംഗത്തെ ചൂഷണ ങ്ങളെയും ധൂര്‍ത്തിനെയും പിശുക്കിനെ യും ഇസ്‌ലാം വിമര്‍ശിക്കുന്നു. ശാരീരിക മോ മറ്റോ ആയ കഴിവുകേടുകളാല്‍ സാമ്പ ത്തികരംഗത്ത് വിഷമമനുഭവിക്കുന്ന വ്യക് തികളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ട ബാധ്യത സമൂഹ ത്തിനാണുള്ളതെന്നാണ് പ്രവാചകന്‍ പഠി പ്പിച്ചത്. ഇസ്‌ലാമിലെ 'സകാത്ത്' വ്യവസ് ഥയുടെ ലക്ഷ്യമതാണ്. മുതലാളി തന്റെ സമ്പത്തിന്റെ രണ്ടരശതമാനം നിര്‍ബന്ധ മായി ദാനം ചെയ്യണമെന്നാണ് ഇസ്‌ലാമി ന്റെ ശാസന. സകാത്ത് ധനികന്റെ ഔ ദാര്യമല്ല; ദരിദ്രന്റെ അവകാശമത്രെ. മുത ലാളി പാവപ്പെട്ടവന് നല്‍കുന്ന നാണയ ത്തുട്ടുകളല്ല സകാത്ത്. സമ്പന്നന്റെ അടു ത്തുനിന്ന് രാഷ്ട്രമോ സമൂഹം ഉത്തരവാ ദപ്പെടുത്തിയ മറ്റ് സ്ഥാപനങ്ങളോ പിരി ച്ചെടുക്കുകയും അര്‍ഹതപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് വിത രണം നടത്തുകയും ചെയ്യുകയാണ് സകാ ത്തിന്റെ രൂപം. സകാത്ത് ദൈവികമായ ശാസനകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ സംഘ  ടിപ്പിച്ച് വിതരണം ചെയ്യാന്‍ സമൂഹം സന്ന ദ്ധമായാല്‍ ലോകത്തുനിന്ന് ദാരിദ്ര്യമെന്ന പ്രശ്‌നം ഏതാണ്ട് പൂര്‍ണമായിത്തന്നെ പരി ഹരിക്കാന്‍ കഴിയും. ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്ര ത്തില്‍ സകാത്ത് വാങ്ങുവാന്‍ ആരുമില്ലാ തിരുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടായിട്ട് അടുത്ത രാഷ്ട്രത്തിലേക്ക് അവ വിതരണം ചെയ്ത സംഭവം ചരിത്രത്തിലുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.

നിര്‍ബന്ധദാനമായ സകാത്ത് സമ്പ ത്തിന്റെ ശുദ്ധീകരണമാണെന്നാണ് ഖുര്‍ ആന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. നടേ സൂചിപ്പിച്ചതു പോലെ വികസനമെന്നും വിമലീകരണമെ ന്നും അര്‍ഥമുള്ള 'സകാത്ത്' എന്ന പദമാ ണ് നിര്‍ബന്ധദാനത്തിന് ഖുര്‍ആന്‍ നല്‍ കിയിരിക്കുന്ന സാങ്കേതിക പദമെന്ന കാ ര്യം ശ്രദ്ധേയമാണ്. സകാത്ത് വ്യവസ്ഥ സമൂഹത്തില്‍ വിതരണം ചെയ്യാന്‍ അവനെ നിര്‍ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എത്ര വലിയ സമ്പത്ത് അനന്തരമായി ലഭിച്ച വ്യക്തിയായിരുന്നാലും അത് കെട്ടിപ്പൂട്ടി വെച്ചാല്‍ വര്‍ഷംതോറും രണ്ടരശതമാനം നിര്‍ബന്ധദാനം നല്‍കുന്നപക്ഷം നാല്‍പ ത് വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ ആ സമ്പത്ത്  തീര്‍ ന്നുപോകുമെന്ന ചിന്ത അലസത അകറ്റു കയും സമ്പത്തിന്റെ ഉല്‍പാദനരംഗത്തി റക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ സകാത്ത് വ്യവസ്ഥ വ്യക്തിയു ടെ വിമലീകരണത്തിനും സാമ്പത്തിക വികസനത്തിനും നിമിത്തമാകുന്നു.

ഇതുതന്നെയാണ് എല്ലാ രംഗത്തെയും അവസ്ഥ. വ്യക്തിയുടെ വിശുദ്ധിയിലൂടെ യാണ് സാമൂഹിക വിപ്ലവവും നടക്കേണ്ട തെന്നാണ് ഇസ്‌ലാമിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്. നഫ് സിന്റെ വിമലീകരണമെന്ന ഖുര്‍ആനിക പരാമര്‍ശം ഇനിയും ഒരുപാട് വിശദീകരണ ങ്ങളര്‍ഹിക്കുന്നതാണ്. ശാരീരികവും മാന സികവും ആത്മീയവുമായ വിശുദ്ധിയാണ് മനുഷ്യരെ പുരോഗതിയിലേക്ക് നയിക്കുന്ന ത്; ഭൗതികവും പാരത്രികവുമായ പുരോഗ തിയാണ് ഇവിടെ വിവക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത്. വിമലീകരണത്തിലൂടെയുള്ള വികസനം എന്ന ഖുര്‍ആനിക സങ്കല്‍പത്തിലേക്ക് ലോകം നടന്നടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. എന്താണ് സമഗ്രമായ വിമലീകരണം എന്ന് വിശദീകരിക്കുവാന്‍, ശാസ്ത്ര ദാര്‍ശനിക ന്മാര്‍ക്ക് കഴിയുന്നില്ലെന്നതാണ് ഈ രംഗ ത്തെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധി. അവര്‍ ക്ക് മാര്‍ഗനിര്‍ദേശം നല്‍കാന്‍ കഴിയുന്ന ഏക ഗ്രന്ഥം ഖുര്‍ആനത്രെ.

മനുഷ്യനിലെ മൃഗത്തെ കാണുവാന്‍ മാത്രമാണ് ശാസ്ത്രത്തിന് കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. മനുഷ്യത്വം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ആത്മാവി ന്റെ അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് ശാസ്ത്രത്തി ന് ഒന്നും പറയാന്‍ കഴിയില്ല. ആത്മജ്ഞാ നം പഞ്ചേന്ദ്രിയ ജ്ഞാനത്തിന് പുറത്താണ്. ദൈവിക ഗ്രന്ഥമായ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ മാത്രമാണ് മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തിന്റെ രച നാത്മകവും നിഷേധാത്മകവുമായ വശ ങ്ങളെ കണിശമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന, ഇന്ന് നിലനില്‍ക്കുന്ന ഏക ആധികാരിക ഗ്രന്ഥം. ഈ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന് മാത്ര മെ മനുഷ്യരെ പൈശാചികതയില്‍നിന്ന് അകറ്റി മാനവികതയിലേക്ക് നയിക്കാനാ വൂ. യുഗപ്പകര്‍ച്ചകള്‍ക്കുമുമ്പില്‍ കാലഹര ണപ്പെടാതെ, പ്രസക്തി നഷ്ടപ്പെടാതെ അജയ്യമായി നില്‍ക്കുന്ന ഖുര്‍ആനിന്റെ പ്രഖ്യാപനം എത്ര ശരി!

''അതാകുന്നു ഗ്രന്ഥം! അതില്‍ സംശ യമേയില്ല. സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നവര്‍ക്ക് നേര്‍വഴി കാണിക്കുന്നതത്രെ അത്'' (2:2).

Read More

നോമ്പിന്റെ സന്ദേശം

അബൂഹുറയ്‌റ()േയില്‍നിന്ന് നിവേദനം. നബി  (ﷺ)

അതിപുരാതന കാലംമുതല്‍ക്കേ ലോക ത്തെങ്ങുമുള്ള ജനവിഭാഗങ്ങളില്‍ ഏതെങ്കി ലുമൊരു വിധത്തിലുള്ള വ്രതാനുഷ്ഠാനം നിലനിന്നുപോന്നിട്ടുണ്ട്. വിവിധ മതക്കാര്‍ ക്കിടയില്‍ വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങളില്‍ ഇന്നും വ്രതാ നുഷ്ഠാനം നിലവിലുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഇസ്‌ലാം അനുശാസിക്കുന്ന വിധത്തി ലുള്ള കണിശതയും ഉദ്ദേശ്യ ലക്ഷ്യങ്ങളും ഫലങ്ങളുമുള്ള ഒരു നിര്‍ബന്ധ കര്‍മമായി വ്രതാനുഷ്ഠാനത്തെ മറ്റൊരു മതവും കാണുന്നില്ല. ഇസ്‌ലാം വരച്ചുകാണിക്കുന്ന വ്രതത്തിന്റെ രൂപം തികച്ചും സമ്പൂര്‍ണ മാണ്; ഏത് നിലയ്ക്കും.

മാനവരാശിയെ സര്‍വവിധ അന്ധകാര ങ്ങളില്‍നിന്നും വെളിച്ചത്തിലേക്ക് നയിക്കു വാന്‍വേണ്ടിയാണ് സര്‍വശക്തനായ അല്ലാഹു വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ മുഹമ്മദ് നബി (ﷺ) മുഖേന ലോകത്തിനു നല്‍കി യത്. ആ മഹത്തായ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ അവ തീര്‍ണ മാസമായ റമദാനിനെയാണ് വ്രതാനുഷ്ഠാനത്തിനുവേണ്ടി ദൈവം പ്രത്യേകമാക്കിയത്. ആ മാസത്തിന്റെ പകലുകളില്‍ ഭക്ഷണ പാനീയങ്ങളും ലൈംഗിക ബന്ധവും അനനുവദനീയവും രാത്രികളില്‍ അനുവദനീയവുമാണ്. റമദാന്‍ മാസപ്പിറവിയെ വിളംബരം ചെയ്തു കൊണ്ട് പടിഞ്ഞാറെ ചക്രവാളത്തില്‍ ചന്ദ്രക്കല പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാല്‍ അടുത്ത പ്രഭാതം മുതല്‍ വ്രതാനുഷ്ഠാനം ആരംഭി ക്കുകയായി. അന്ന് സൂര്യാസ്തമയത്തോ ടുകൂടി ഒരു നോമ്പ് പൂര്‍ത്തിയായി. ശവ്വാല്‍ മാസം പിറക്കുന്ന-തുവരെ ഇത് തുടരും. 

ദൃഢവിശ്വാസവും പ്രതിഫലേഛയും നോമ്പിന്റെ സ്വീകാര്യതക്ക് അനിവാര്യ മാണ്; മറ്റിതര ആരാധനകള്‍ക്കും. തന്റെ കര്‍മങ്ങള്‍ക്ക് സ്രഷ്ടാവിന്റെ പ്രതിഫലം കാംക്ഷിക്കുക; ആ കര്‍മത്തിന് അവന്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്ന പാപമോചന വും പ്രീതിയും സത്യമാണെന്ന് ഉറച്ച് വിശ്വ സിക്കുക, ഇതാണ് വിശ്വാസവും പ്രതിഫ ലേഛയും എന്നു പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേ ശ്യം. അത്തരത്തിലുള്ള വ്രതം മാത്രമാണ് പ്രതിഫലാര്‍ഹമായ വ്രതം. അങ്ങനെ വ്രതമനുഷ്ഠിക്കുന്നവര്‍ക്കേ പാപമോച നവും അതുവഴി സ്വര്‍ഗപ്രവേശവും സാ ധ്യമാവൂ.

താന്‍ മുസ്‌ലിം സമൂഹത്തില്‍പെട്ടവനാ ണെന്ന് മറ്റുള്ളവരെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുവാ നോ ആരോഗ്യപരമായ നേട്ടത്തിനോ ഭൗതികമായ മറ്റെന്തെങ്കിലും കാര്യലാഭ ത്തിനോ വ്രതമനുഷ്ഠിച്ചാല്‍ ആ ലക്ഷ്യ ങ്ങള്‍ സഫലീകൃതമായേക്കാമെന്ന ല്ലാതെ പാരത്രിക ലോകത്ത് അതുകൊണ്ട് യാ തൊരു നേട്ടവുമുണ്ടായിരിക്കില്ല. നോമ്പ് അനുഷ്ഠിക്കാത്തവന്നും നോമ്പുകാരനാ യി അഭിനയിക്കാന്‍ കഴിയും. ഒരാള്‍ നോമ്പുകാരനാണോ അല്ലേയെന്ന് അവ നും ദൈവത്തിനും മാത്രമെ അറിയൂ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: ''നോമ്പ് എനിക്കുള്ളതാണ്. അവന്‍ ദേഹേ ഛകളും അന്നപാനീയങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കു ന്നത് എനിക്കുവേണ്ടിയാണ്''. അല്ലാ ഹുവിനും അവന്റ ദാസനും ഇടക്കുള്ള ഒ രു രഹസ്യാരാധനയാണ് നോമ്പ് എന്നര്‍ഥം.

അന്നപാനീയങ്ങള്‍ വെടിയുകയും വാ ഗ്വിചാര കര്‍മങ്ങളില്‍ സൂക്ഷ്മത പുല ര്‍ത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെപ്പറ്റി നബി (ﷺ) പറഞ്ഞ വാചകമാണ് മുകളില്‍ ഉദ്ധരിച്ചത്.  

ദൈവ പ്രീതിമാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി ആത്മനിയന്ത്രണം പാലിച്ച് ദോഷബാധ യെ മനസാവാചാകര്‍മണാ സൂക്ഷിക്കുക യെന്ന താണ് നോമ്പിന്റെ കാതലായ വശം.

സൂക്ഷ്മതയോടെ നോമ്പ് അനുഷ്ഠി ക്കുന്നവന് പാരത്രിക പ്രതിഫലത്തിന് പുറമെ ഐഹിക നേട്ടങ്ങളും ലഭിച്ചേക്കാം. ശാരീരിക രോഗങ്ങളുടെ കാരണമായി ഗണിക്കപ്പെടുന്ന ആമാശയത്തെ അത് ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു. ദഹനേന്ദ്രിയങ്ങള്‍ക്ക് വിശ്രമം നല്‍കുന്നു. ശരീരത്തിനകത്തെ പല ഘടകങ്ങളുടെയും അസന്തുലിതാ വസ്ഥയെ അത് ക്രമീകരിക്കുന്നു.

മനസാവാചാകര്‍മണാ യാതൊരു തെ റ്റും ചെയ്യാതിരി-ക്കുകയും, ഖുര്‍ആന്‍ പാരാ യണം ചെയ്തും ഭയഭക്തിയോ-ടെ പ്രാര്‍ഥ നകള്‍ അധിക-രിപ്പിച്ചും നിശയുടെ നിശ്ശബ്ദത-യില്‍ ദീര്‍ഘമായി നമസ്‌കരി ക്കുകയും ദാനധര്‍മങ്ങള്‍ കൂടുത-ലായി ചെയ്തും സ്രഷ്ടാവിലേക്ക് കൂടുതല്‍ അടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നോമ്പുകാരന്‍ തന്റെ മനസ്സിനെ സ്ഫുടം ചെയ്‌തെടുക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ചെയ്തുപോയ തെറ്റുകളില്‍ അവന്‍ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു. അവന്‍ വിശപ്പിന്റെ കാഠിന്യം അറിയുന്നു. പട്ടിണിക്കാരന്റെ നോവറിയുന്നു; അതവന്റെ മനസ്സിനെ ആര്‍ദ്രമാക്കുകയും അതില്‍ സഹാനുഭൂതി നിറക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സര്‍വോപരി ഐ ഹിക ജീവിതത്തോടുള്ള അമിതാസക്തി യില്‍നിന്ന് അവന്‍ മോചിതനാവുകയും മണ്ണിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടവനാണ് താനെന്ന ബോധം അവനില്‍ വളരുകയും ചെയ്യുന്നു.

Read More

നന്മയേതും നിസ്സാരമാക്കരുത്

അബൂദര്‍റ് ജുന്‍ദബിബ്‌നുജുനാദഃ(t)യില്‍നിന്ന് നിവേദനം. നബി  (ﷺ) എന്നോട് പറഞ്ഞു: ''നന്മയില്‍ യാതൊന്നിനെയും നീ നിസ്സാരമാക്കരുത്; നിന്റെ സഹോദരനെ പ്രസന്നവദനനായി കണ്ടുമുട്ടുന്നതുപോലും''.

നന്മയെയും തിന്മയെയും കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളും ചര്‍ച്ചകളും തര്‍ക്കങ്ങളുമെല്ലാം മനുഷ്യലോകത്തില്‍ മാത്രമാണുള്ളത്.  ഇതര ജന്തുലോകത്തില്‍ നന്മ- തിന്മകളില്ല. നന്മകള്‍ കൈകൊള്ളുവാനും തിന്മക-ള്‍ വെടിയുവാനും മനുഷ്യന്‍ തയാറാകുന്നില്ലെങ്കില്‍ അവന്‍ വെറുമൊരു 'ജന്തു'വാണെ-ന്നര്‍ഥം. 

ഇസ്‌ലാം മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യനായിത്തീരുവാനുള്ള സകല കാര്യങ്ങളും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്തിമ പ്രവാചകന്‍(ﷺ) മുഖേന  അല്ലാഹു മാനവരാശിയെ നന്മ-തിന്മകളെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പിച്ചു. മനുഷ്യരെ ചൊവ്വായ പാതയിലേക്ക് നയിക്കുവാന്‍ അവസാനത്തെ വേദഗ്രന്ഥമായ ഖുര്‍ആന്‍ അവന്‍ അവതരിപ്പിച്ചു.

''തീര്‍ച്ചയായും ഈ ഖുര്‍ആന്‍ ഏറ്റവും ശരിയായതിലേക്ക് വഴികാണിക്കുകയും സല്‍കര്‍മങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന സത്യവിശ്വാസികള്‍ക്ക് വലിയ പ്രതിഫലമുണ്ട് എന്ന സന്തോഷവാര്‍ത്ത അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു'' (17:9).

ദൈവദൂതന്മാര്‍ നന്മകളില്‍ ധൃതികാണിക്കുന്നവ-രായിരുന്നു:

''......തീര്‍ച്ചയായും അവര്‍ (പ്രവാചകന്മാര്‍) നന്മകളിലേക്ക് ധൃതികാണിക്കുകയും ആശിച്ചുകൊണ്ടും പേടിച്ചുകൊണ്ടും നമ്മോട് പ്രാര്‍ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരായിരുന്നു. അവര്‍ നമ്മോട് താഴ്മ കാണിക്കുന്നവരുമായിരുന്നു'' (21:90).

നന്മകളില്‍ ധൃതിപ്പെട്ടു മുന്നേറുന്നവരുടെ ഗുണങ്ങള്‍ അല്ലാഹു വിവരിക്കുന്നതു കാണുക:

''തീര്‍ച്ചയായും തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനെപ്പറ്റിയുള്ള ഭയത്താല്‍ നടുങ്ങുന്നവരും, തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നവരും, തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനോട് പങ്കുചേര്‍ക്കാത്തവരും, രക്ഷിതാവിങ്കലേക്ക് തങ്ങള്‍ മടങ്ങിച്ചെല്ലേണ്ടവരാണല്ലോ എന്ന് മനസ്സില്‍ ഭയമുള്ളതോടുകൂടി തങ്ങള്‍ ദാനം ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ദാനം ചെയ്യുന്നവരും ആരോ അവരത്രെ നന്മകളില്‍ ധൃതിപ്പെട്ടു മുന്നേറുന്നവര്‍. അവരത്രെ അവയില്‍ മുമ്പേ ചെന്നെത്തുന്നവരും'' (23: 57-61).

നന്മകളില്‍ ധൃതിപ്പെട്ടു മുന്നേറുന്നവര്‍ക്കാണ് വിജയം. അത് മഹത്തായ അനുഗ്രഹമാണ്:

''.......അല്ലാഹുവിന്റെ അനുമതിയോടെ നന്മകളില്‍ മുന്‍കടന്നവരും അവരിലുണ്ട്. അതുതന്നെയാണ് മഹത്തായ അനുഗ്രഹം'' (35: 32).

അല്ലാഹുവിന്റെ ശിക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള ഭയവും രക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രതീക്ഷയുമാണ് തിന്മകള്‍ വെടിയുവാനും നന്മകള്‍ ചെയ്യുവാനുമുള്ള പ്രചോദനം. അല്ലാഹുവും അവന്റെ ദൂതനും നന്മയായി പഠിപ്പിച്ചതെന്തോ അതെല്ലാം നന്മയും തിന്മയായി ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതെന്തോ അതെല്ലാം തിന്മയുമാണെന്ന് ഉറച്ചുവിശ്വസിക്കുന്നവനാണ് ഒരു സത്യവിശ്വാസി. അഥവാ ഇസ്‌ലാം തിന്മയെ-ന്നു പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം നന്മയാണെന്നോ നന്മയെന്നു പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം തിന്മയാണെന്നോ കരുതുവാനുള്ള അവകാശം ഒരു വിശ്വാസിക്കില്ല.

ചെറുതും വലുതുമായ അനവധി നന്മകള്‍ ഇസ്‌ലാം പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ആ നന്മകള്‍ സ്വജീവിതത്തില്‍ പകര്‍ത്തുന്നത് പുണ്യകര്‍മമാണെന്ന്  ഇസ്‌ലാം അറിയിക്കുന്നു. മുഹമ്മദ് നബി (ﷺ) സംഭവബഹുലമായ തന്റെ ജീവിതത്തിലൂടെ അവയെല്ലാം പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കി കാണിക്കുകയും ചെയ്തു. 

മുകളില്‍ കൊടുത്ത നബിവചനം ശ്രദ്ധിക്കുക. ഇസ്‌ലാം നന്മകള്‍ക്കു നല്‍കുന്ന സ്ഥാനം അതില്‍നിന്നുതന്നെ വ്യക്തമാണ്. നല്ലതായ ഒരു കാര്യവും ഒരു മുസ്‌ലിം നിസ്സാരമായി ഗണിക്കേണ്ടതില്ല. സ്രഷ്ടാവിന്റെ പ്രതിഫലം ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു നല്ല കാര്യവും അല്ലാഹു സ്വീകരിക്കും. 

പുഞ്ചിരിയോടെ ഒരാളെ അഭിമുഖീകരിക്കുക എന്നതുപോലും അവഗണിക്കാവുന്നതല്ല. മനസ്സില്‍ പകയും വിദ്വേഷവും ഇല്ലാത്തവര്‍ക്കേ അതിനു സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ചില്ലറ പിണക്കം പോലും ഒരു പുഞ്ചിരിയില്‍ മാഞ്ഞുപോകുമെന്നതാണ് യാഥാര്‍ഥ്യം.  

സ്രഷ്ടാവിനോടുള്ള കടമകളും സൃഷ്ടികളോടുള്ള കടമകളും എന്തെല്ലാമെന്ന് പഠിക്കുകയും അത് ജീവിതത്തില്‍ പകര്‍ത്തുകയും ചെയ്യല്‍ സത്യവിശ്വാസിയുെട കടമയാണ്. 

''.......നല്ലതെന്ത് നിങ്ങള്‍ പെയ്യുകയാണെങ്കിലും തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു അതറിയുന്നവനാകുന്നു'' (2:215).

''അപ്പോള്‍ ആര്‍ ഒരണുവിന്റെ തൂക്കം നന്മ ചെയ്തിരുന്നുവോ അവനത് കാണും'' (99:7).

''വല്ലവനും ഒരു നന്മ കൊണ്ടുവന്നാല്‍ അവന്ന് അതിന്റെ പതിന്മടങ്ങ് ലഭിക്കുന്നതാണ്. വല്ലവനും ഒരു തിന്മ കൊണ്ടുവന്നാല്‍ അതിനു തുല്യമായ പ്രതിഫലം മാത്രമെ അവന്ന് നല്‍കപ്പെടുകയുള്ളൂ. അവരോട് യാതൊരനീതിയും കാണിക്കപ്പെടുകയില്ല'' (6:161).

Read More

ഏറ്റവും വലുത് സ്രഷ്ടാവിന്റെ അംഗീകാരം

ഇസ്‌ലാമിക പ്രബോധനത്തിന്റെ ശൈലിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സ്വകാര്യ ചര്‍ച്ചയില്‍ ഒരു സുഹൃത്ത് സൂചിപ്പിച്ചു: ''ജനങ്ങളുടെ അംഗീകാരവും ആദരവും നേടിയെടുത്തവരായിരിക്കണം പ്രബോധകര്‍. അവരുടെ ആദരവിന് വിഘ്‌നം വരുത്തുന്ന യാതൊന്നും പ്രബോധകരില്‍നിന്ന് ഉണ്ടായിക്കൂടാ....''

ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ ഏറെ പ്രസക്തമെന്ന് തോന്നുന്ന അഭിപ്രായമാണിത്. എന്നാല്‍ ഏറെ അപകടകരമാണ് ഈ വീക്ഷണം.

പ്രബോധിതസമൂഹത്തിന് നടുവില്‍ ജീവിക്കുന്ന പ്രബോധകന്‍ മാതൃകാപരമായി ജീവിക്കുന്നവനാകണ-മെന്ന കാര്യത്തില്‍ സംശയമൊന്നുമില്ല. അയാളുടെ ജീവിതത്തിലെ ചെറിയ തെറ്റുകള്‍ പോലും പ്രബോധന പ്രവര്‍-ത്തനങ്ങളെ പ്രതികൂലമായി ബാധിച്ചേക്കാം. ഇസ്‌ലാമിക വിശ്വാസങ്ങളെയും കര്‍മങ്ങളെയും ജീവിതചര്യയെയും സ്വന്തം ജീവിതത്തിലേക്ക് സന്നിവേശി-പ്പിക്കാത്തവര്‍ക്ക് എങ്ങനെയാണ് മറ്റുള്ളവരെ ഈ ആദര്‍ശത്തെക്കുറിച്ച് ബോധ്യപ്പെടുത്തുവാന്‍ കഴിയുക? അല്ലാഹു-വിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നവരുടെ മഹത്ത്വത്തെക്കുറിച്ച് പരാമര്‍-ശിച്ച ഉടനെതന്നെ ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നത് അവര്‍ സല്‍കര്‍മങ്ങള്‍ അനുഷ്ഠിക്കുന്നവരും അല്ലാഹുവിന് കീഴ്‌പെട്ടവരില്‍പെട്ടയാളു-കളാണെന്ന് ഉറക്കെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നവരുമായിരിക്കുമെന്നാണ്: ''അല്ലാഹുവിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയും സല്‍കര്‍മം പ്രവര്‍ത്തി-ക്കുകയും തീര്‍ച്ചയായും ഞാന്‍ മുസ്‌ലിംകളുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു എന്ന് പറയുകയും ചെയ്യുന്നവനെക്കാള്‍ വിശിഷ്ടമായ വാക്ക് പറയുന്ന മറ്റാരുണ്ട്'' (41:33).

എന്നാല്‍ പ്രബോധകന്‍ നല്ലവനാകണമെന്ന് പറയുന്നതും നല്ലവനാണെന്ന് പ്രബോധിതസമൂഹത്തെ ബോധ്യപ്പെടുത്ത-ണമെന്ന് പറയുന്നതും രണ്ടാണ്. പ്രബോധകന്‍ നന്നാവുന്നത് ജനങ്ങളുടെ അംഗീകാരവും ആദരവും നേടിയെടുക്കുന്ന-തിനുവേണ്ടിയല്ല; അല്ലാഹുവിന്റെ സംതൃപ്തി മാത്രം ലക്ഷ്യം വെച്ചുകൊണ്ടാണ് അയാള്‍ സല്‍കര്‍മങ്ങളനുഷ്ഠിക്കുന്നത്. ജനങ്ങ-ളുടെ അംഗീകാരത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള നന്നാവലിന് ജീവനുണ്ടാ-വുകയില്ല; അതുമൂലം അല്ലാഹുവിന്റെ സംതൃപ്തി തീരെ ലഭിക്കുകയുമില്ല. എന്നാല്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ പ്രീതി മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി ഒരാള്‍ നന്നാവുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും അയാള്‍ക്ക് ജനങ്ങളുടെ അംഗീകാരവും ലഭിച്ചേക്കാം. പ്രസ്തുത അംഗീകാരം അല്ലാഹുവില്‍നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന അനുഗ്രഹവും പരീക്ഷണവുമായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടവനാണ് പ്രബോധകന്‍. ആ അംഗീകാരം അവനെ അഹങ്കാരിയാക്കുകയോ പ്രസ്തുത അംഗീകാരം നിലനി-ര്‍ത്തുന്നതിനുവേണ്ടി പണിയെടുക്കുന്നവനാക്കി തീര്‍ക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ പരീക്ഷണത്തില്‍ അയാള്‍ പൂര്‍ണമായി പരാജയപ്പെട്ടുവെന്നാണര്‍ഥം.

പ്രബോധന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ വഴി ജനങ്ങളുടെ അംഗീകാരവും കൈയടിയുമല്ല; പ്രത്യുത അവഹേളനങ്ങളും അപമാനവുമാണ് ലഭിക്കുകയെന്നാണ് പ്രവാചകന്മാരുടെ ചരിത്രം നമുക്ക് നല്‍കുന്ന പാഠം. പ്രവാചകന്മാരോടുള്ള പ്രബോധിതരുടെ പ്രതികരണം വ്യക്തമാക്കുന്ന ചില ഖുര്‍ആന്‍ സൂക്തങ്ങള്‍ നോക്കുക.

''അവര്‍ പറഞ്ഞു: നൂഹേ, നീ (ഇതില്‍നിന്നു) വിരമിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും നീ  എറിഞ്ഞുകൊല്ലപ്പെടുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാ-യിരിക്കും'' (26:116).

''അവര്‍ പറഞ്ഞു: തീര്‍ച്ചയായും  ഞങ്ങള്‍ നിങ്ങളെ ഒരു ദുശ്ശകുനമായി കരുതുന്നു. നിങ്ങള്‍ (ഇതില്‍ നിന്ന്) വിരമി-ക്കാത്തപക്ഷം നിങ്ങളെ ഞങ്ങള്‍ എറിഞ്ഞോടിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും. ഞങ്ങളില്‍നിന്ന് വേദനിപ്പിക്കുന്ന ശിക്ഷ നിങ്ങളെ സ്പര്‍ശിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും'' (36:18).

''അവര്‍ പറഞ്ഞു: ശുഐബേ, നീ പറയുന്നതില്‍നിന്ന് അധികഭാഗവും ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല. തീര്‍ച്ചയായും ഞങ്ങളില്‍ ബലഹീനനായിട്ടാണ് നിന്നെ ഞങ്ങള്‍ കാണുന്നത്. നിന്റെ കുടുംബങ്ങള്‍ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ നിന്നെ ഞങ്ങള്‍ എറിഞ്ഞുകൊല്ലുകതന്നെ ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം നീയൊരു പ്രതാപവാനൊന്നുമല്ല'' (11:91).

''തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങളെപ്പറ്റി അവര്‍ക്ക് അറിവ് ലഭിച്ചാല്‍ അവര്‍ നിങ്ങളെ എറിഞ്ഞുകൊല്ലുകയോ, അവരുടെ മതത്തിലേക്ക് മടങ്ങാന്‍ നിങ്ങളെ നിര്‍ബന്ധിക്കുകയോ ചെയ്യും.....'' (18:20).

''അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജനതയിലെ അഹങ്കാരികളായ പ്രമാണിമാര്‍ പറഞ്ഞു: ശുഐബേ, തീര്‍ച്ചയായും ഞങ്ങള്‍ നിന്നെയും നിന്റെ കൂടെയുള്ള വിശ്വാസികളെയും ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്‍നിന്ന് പുറത്താക്കുകതന്നെ ചെയ്യും, അല്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ മാര്‍ഗത്തില്‍ മടങ്ങി വരികതന്നെ വേണം.......'' (7::88).

''അവിശ്വാസികള്‍ തങ്ങളിലേക്കുള്ള ദൈവദൂതന്മാരോട് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്‍നിന്ന് നിങ്ങളെ ഞങ്ങള്‍ പുറത്താക്കുകതന്നെ ചെയ്യും. അല്ലാത്തപക്ഷം നിങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ മതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നേ തീരൂ.........'' (14:13).

ഈ ഖുര്‍ആന്‍ സൂക്തങ്ങള്‍ വ്യക്തമാക്കുന്ന യാഥാര്‍ഥ്യമെന്താണ്? ജനങ്ങളുടെ എതിര്‍പ്പും വെറുപ്പുമെല്ലാം  തൃണവല്‍ഗണിച്ചുകൊണ്ട് അല്ലാഹുവിലേക്ക് ക്ഷണിച്ച പ്രവാചകന്മാരാരും അല്ലാഹുവിന്റെ അംഗീകാരമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുംതന്നെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല. അവരാണ് എക്കാലത്തെയും പ്രബോധകര്‍ക്കുള്ള മാതൃക. ജനങ്ങളുടെ അംഗീകാരത്തിന് വേണ്ടി പ്രവര്‍ത്തിച്ചവരുടെ പരിണതിയെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഹദീഥിന്റെ സാരം കാണുക:

''മഹ്മൂദുബ്‌നു ലബീദ് നിവേദനം: നബി(ല) പറഞ്ഞു: നിങ്ങളുടെമേല്‍ ഞാന്‍ ഏറ്റവുമധികം ഭയപ്പെടുന്നത് ചെറിയ ശിര്‍ക്കാണ് (ശിര്‍ക്കുല്‍ അസ്ഗര്‍). അവര്‍ ചോദിച്ചു: പ്രവാ ചകരേ, എന്താണ് ചെറിയ ശിര്‍ക്ക്? അദ്ദേഹം പ്രതിവചിച്ചു: ലോകമാന്യം. അടിമകള്‍ക്ക് അവരുടെ കര്‍മങ്ങള്‍ക്ക് പ്രതിഫലം നല്‍കുന്ന നാളില്‍, ആളുകളെ കാണിക്കാനായി കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്തവരോട് അല്ലാഹു പറയും, ആരുടെ പ്രീതിക്ക് വേണ്ടിയാണോ നിങ്ങള്‍ കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്തത് അവരുടെ അടുക്കല്‍നിന്ന് വല്ലതും ലഭിക്കുമോ എന്ന് നോക്കുക'' (മുസ്‌നദ് അഹ്മദ്, ഹദീഥ്: 22528).

Read More

സൃഷ്ടി = ഇണകളുടെ പാരസ്പര്യം | സ്രഷ്ടാവ് = ഏകന്‍; അദ്വിതീയന്‍

ജീവജാലങ്ങള്‍ക്ക് വസിക്കാന്‍ വേണ്ട സകലവിധ സംവിധാനങ്ങളും തയാര്‍ ചെയ്തുകൊണ്ട് നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഗോളമാണല്ലോ ഭൂമി. ഇവിടെ ജീവനുള്ളതും ഇല്ലാത്തതുമായ ഒട്ടനവധി വസ്തുക്കളുണ്ട്. ഈ വസ്തുക്കളെല്ലാം പ്രത്യക്ഷമോ പരോക്ഷമോ ആയി മനുഷ്യനുമായി ബന്ധമുള്ളവയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പണ്ടുമുതലേ തന്റെ ചുറ്റുപാടുമുള്ള വസ്തുക്കളെക്കുറിച്ച് മനുഷ്യന്‍ പഠനമാരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. തനിക്ക് ചുറ്റും കാണപ്പെടുന്ന വസ്തുക്കള്‍ വ്യത്യസ്ത സ്വഭാവങ്ങളുള്‍ക്കൊള്ളുന്നതായി മനുഷ്യന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

അമൂല്യമായ രത്‌നങ്ങളും വിലകുറഞ്ഞ കരിക്കട്ടയും; കഠിനമായ വജ്രവും മൃദുലമായ പഞ്ഞിയും; ജീവന്‍ നിലനില്‍ക്കാന്‍ അത്യാവശ്യമായ വായുവും വെള്ളവും; ആയുധങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കാനുപയോഗിക്കുന്ന ഇരുമ്പും ആഭരണങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കുവാനുപയോഗിക്കുന്ന സ്വര്‍ണവും; സുലഭമായ മണ്ണും ദുര്‍ലഭമായ പ്ലാറ്റിനവും; നിത്യോപയോഗ സാധനങ്ങളായ കറിയുപ്പും പഞ്ചസാരയും. ഇങ്ങനെ മൂന്ന് ലക്ഷത്തോളം വരുന്ന വസ്തുക്കളുണ്ടീ ഭൂമിയില്‍! ഇവയെല്ലാം എവിടെനിന്ന് വന്നു? എങ്ങനെയുണ്ടായി? എന്തുകൊണ്ടാണിവ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്? ഇവയുടെ സ്വഭാവവൈവിധ്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമെന്താണ്? ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങള്‍ പണ്ടു മുതല്‍തന്നെ മനുഷ്യര്‍ ചോദിക്കുവാനാരംഭിച്ചിരുന്നു. പദാര്‍ഥത്തിന്റെ പൊരുള്‍ തേടിയുള്ള മനുഷ്യധിഷണയുടെ അന്വേഷണത്തിന് മനുഷ്യചരിത്രത്തോളം തന്നെ പഴക്കമുണ്ടെന്ന് പറയാം.

ഭൂമിയില്‍ പദാര്‍ഥങ്ങളെല്ലാം മൂന്ന് അവസ്ഥകളിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നതെന്ന് കുറെ മുമ്പുതന്നെ മനുഷ്യന്‍ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. ഖര പദാര്‍ഥങ്ങളില്‍ പലതിനെയും ദ്രാവകങ്ങളും വാതകങ്ങളുമാക്കി മാറ്റാനാകുമെന്നും അവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. പ്രകൃതിയില്‍ ശുദ്ധ വസ്തുക്കളും മിശ്രിതങ്ങളുമുണ്ടെന്നും അവര്‍ മനസ്സിലാക്കി.  ജലവും മണലും ശുദ്ധ വസ്തുക്കളും, ചളി അവയുടെ ഒരു മിശ്രിതവുമാണ്.  ശുദ്ധവസ്തുക്കളെയും ഘടകങ്ങളാക്കി മാറ്റാമെന്നും നമ്മുടെ പൂര്‍വികന്മാര്‍ മനസ്സിലാക്കി. ജലത്തെ ഹൈഡ്രജനും ഓക്‌സിജനുമായി വിഘടിപ്പിക്കാമെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടു. ഇതേപോലെതന്നെ മറ്റുപല ശുദ്ധപദാര്‍ഥങ്ങളെയും വിഘടിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യകളും അവര്‍ കണ്ടുപിടിച്ചു. ഇതിന്നിടക്ക് ഘടകങ്ങളായി വേര്‍തിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ചില ശുദ്ധവസ്തുക്കളുമുണ്ടെന്ന കാര്യവും അവരുടെ ശ്രദ്ധയില്‍പെട്ടു. ഇത്തരം ശുദ്ധവസ്തുക്കള്‍ ചേര്‍ന്നാണ് മറ്റു ശുദ്ധ വസ്തുക്കള്‍ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതെന്ന് പരീക്ഷണങ്ങളിലൂടെ അവര്‍ പഠിച്ചു. ഇതില്‍നിന്ന്, ശുദ്ധവസ്തുക്കള്‍ രണ്ടായി തരംതിരിക്കപ്പെട്ടു. ഒന്ന്, ഘടകങ്ങളായി വേര്‍തിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ശുദ്ധവസ്തുക്കള്‍. രണ്ട്, ഘടകങ്ങളായി വേര്‍തിരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ശുദ്ധവസ്തുക്കള്‍. ഇതില്‍ ഒന്നാമത്തെ തരത്തിലുള്ള ശുദ്ധവസ്തുക്കള്‍ക്കാണ് മൂലകങ്ങള്‍ (ELEMENTS) എന്ന് പറയുന്നത്. ഈ പേരിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ് പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ച അയര്‍ലന്റുകാരനായ റോബര്‍ട്ട് ബോയിലാണ്. രണ്ടാമത്തെ തരത്തിലുള്ള ശുദ്ധ വസ്തുക്കളാണ് സംയുക്തങ്ങള്‍ (COMPOUNDS). രണ്ടോ അതിലധികമോ മൂലകങ്ങള്‍ ചേര്‍ന്നുണ്ടാകുന്ന ശുദ്ധവസ്തുക്കളാണ് സംയുക്തകങ്ങള്‍.

ഡാള്‍ട്ടന്റെ അണുസിദ്ധാന്തം

മൂലകങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്ത അനുപാതത്തില്‍ കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തുകൊണ്ടാണ് എല്ലാ ശുദ്ധവസ്തുക്കളും നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെങ്കില്‍ വ്യത്യസ്ത മൂലകങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടത് എങ്ങനെയാണെന്ന പ്രശ്‌നം ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെ ചിന്തിപ്പിച്ചു. ഈ പ്രശ്‌നത്തിനുള്ള ഉത്തരമായാണ് ബ്രിട്ടീഷ് രസതന്ത്രജ്ഞനായ ജോണ്‍ ഡാള്‍ട്ടണ്‍ അണുസിദ്ധാന്തം (ATOMIC THEORY) അവതരിപ്പിച്ചത്. പദാര്‍ഥങ്ങളെല്ലാം ആറ്റങ്ങളെന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന അതിസൂക്ഷ്മ കണങ്ങളാല്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടവയാണെന്ന് ഡാള്‍ട്ടണ്‍ സിദ്ധാന്തിച്ചു. അറിയപ്പെടുന്ന രാസമാര്‍ഗങ്ങളിലൂടെയൊന്നും വീണ്ടും വിഭജിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്തതും രാസപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ വ്യക്തിത്വം നിലനിര്‍ത്തുന്നതുമായ കണങ്ങളാണ് ആറ്റങ്ങള്‍. നിര്‍മിക്കുവാനോ നശിപ്പിക്കുവാനോ കഴിയാത്ത ആറ്റങ്ങളെ പുനഃസംഘടിപ്പിക്കുക മാത്രമാണ് രാസപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നതെന്നും ഡാള്‍ട്ടണ്‍ പറഞ്ഞു. യഥാര്‍ഥത്തില്‍, അതിസൂക്ഷ്മ കണങ്ങളാലാണ് പദാര്‍ഥങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്ന തത്ത്വം വളരെ പുരാതനമാണ്. ക്രിസ്തുവിന് നാല് നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്ക് മുമ്പ് ജീവിച്ചിരുന്ന ഡെമോക്രിറ്റസ് എന്ന ഗ്രീക്ക് ദാര്‍ശനികനും ക്രിസ്തുവിന് രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്ക് മുമ്പ് ജീവിച്ചയാളെന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന ഭാരതീയ ദാര്‍ശനികനായ കണാദനുമെല്ലാം പദാര്‍ഥത്തിന്റെ അവിഭാജ്യമായ മൂലതത്ത്വത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. ദര്‍ശനലോകത്ത് മാത്രം ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്ന അണുസിദ്ധാന്തത്തിന് ഒരു ശാസ്ത്ര തത്ത്വത്തിന്റെ രൂപവും ഭാവവും നല്‍കിയതാണ് ഈ രംഗത്തെ ഡാള്‍ട്ടന്റെ സംഭാവനയെന്ന് പറയാം.

ഭൂമിയില്‍ കാണപ്പെടുന്ന മൂലകങ്ങളുടെ പല സ്വഭാവങ്ങളും തമ്മില്‍ സാമ്യതയുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഈ സാമ്യതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മൂലകങ്ങളെ വര്‍ഗീകരിച്ച് പഠിക്കാന്‍ വേണ്ടി ശ്രമിച്ചു. മൂലകങ്ങളുടെ ചില സ്വഭാവങ്ങള്‍ ചില പ്രത്യേക ഇടവേളകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ച് വരുന്നതായി ഈ പഠനം വ്യക്തമാക്കി. ഈ ആവര്‍ത്തനത്തിന് നിദാനമായ നിയമങ്ങളെക്കുറിച്ച അന്വേഷണത്തിലാണ് ഈ പഠനം ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെ എത്തിച്ചത്. പലതരം നിയമങ്ങളും ഇക്കാര്യത്തില്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടു. അതില്‍ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായത് മെന്‍ഡലിയേഫിന്റെ നിയമമായിരുന്നു. 1869-ലാണ് ശാസ്ത്രലോകത്ത് ഏറെ കോളിളക്കമുണ്ടാക്കിയ മെന്‍ഡലിയേഫിന്റെ നിഗമനങ്ങള്‍ പുറത്തുവന്നത്. അന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അറുപത്തിമൂന്ന് മൂലകങ്ങളെ ആറ്റോമികഭാരത്തിന്റെ ആരോഹണക്രമത്തില്‍ അദ്ദേഹം വര്‍ഗീകരിച്ചു. ഇങ്ങനെ വര്‍ഗീകരിച്ചപ്പോള്‍ ഒരേ സ്വഭാവങ്ങളുള്ള മൂലകങ്ങള്‍ ചില നിശ്ചിത ഇടവേളകള്‍ക്കുശേഷം ആവര്‍ത്തിക്കുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് സുപ്രസിദ്ധമായ ആവര്‍ത്തനനിയമം  അദ്ദേഹം ആവിഷ്‌കരിച്ചത്. 'മൂലകങ്ങളുടെ രാസസ്വഭാവങ്ങള്‍ ആറ്റോമിക ഭാരം കൂടുന്ന ക്രമമനുസരിച്ച് ചില നിശ്ചിത ഇടവേളകള്‍ക്കുശേഷം ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു'വെന്നതായിരുന്നു ആ നിയമം. ഈ നിയമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഒരു ആവര്‍ത്തന പട്ടിക (PERIODICTABLE) നിര്‍മിക്കുവാനും പ്രസ്തുത പട്ടികയുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ പല പ്രവചനങ്ങള്‍ നടത്തുവാനും മെന്‍ഡലിയേഫിന് കഴിഞ്ഞു. എന്നാല്‍ ആവര്‍ത്തന പട്ടികയില്‍ എന്തുകൊണ്ടാണ് നിശ്ചിത ഇടവേളകള്‍ക്കുശേഷം സമാനസ്വഭാവങ്ങളുള്ള മൂലകങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതെന്ന് വിശദീകരിക്കുവാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല. ആറ്റം അവിഭാജ്യമായ കണമാണെന്ന് കരുതപ്പെട്ടിരുന്ന കാലത്താണ് മെന്‍ഡലിയേഫ് തന്റെ നിഗമനങ്ങള്‍ നടത്തിയതെന്നോര്‍ക്കുക. ആറ്റത്തിന്റെ ഘടന കണ്ടുപിടിച്ച ശേഷമാണ് ആവര്‍ത്തന സ്വഭാവത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമെന്താണെന്ന് ശാസ്ത്രലോകത്തിന് മനസ്സിലായത്.

ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ കണ്ടുപിടിത്തം

ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെ കണ്ടുപിടുത്തമാണ് പദാര്‍ഥത്തിന്റെ മൗലികമായ അഭാജ്യകണമാണ് ആറ്റമെന്ന ഡാള്‍ട്ടന്റെ സിദ്ധാന്തത്തെ കടപുഴക്കിയത്. 1862-ല്‍ ജര്‍മന്‍ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജെ. പ്ലക്കര്‍, ഗ്ലാസ് കുഴലുകളില്‍ വാതകങ്ങളുടെ മര്‍ദം കുറച്ച് അതിലൂടെ വൈദ്യുതി കടത്തിവിടുമ്പോള്‍ അതിലെ ഋണ ഇലക്‌ട്രോഡായ (NEGATIVE  ELECTRODE) കാഥോഡി (CATHODE) ന് എതിരെയുള്ള ഭാഗത്ത് ഒരു ദീപ്തിയുണ്ടാവുന്നുവെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതാണ് ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തത്തിന് നിമിത്തമായിത്തീര്‍ന്നത്. കാഥോഡില്‍നിന്ന് പുറപ്പെടുന്ന ഏതോ അദൃശ്യ രശ്മികളാണ് ഈ ദീപ്തിക്ക് കാരണമെന്ന് ഹിറ്റോര്‍ഫ്, ഗോള്‍ഡ് സ്‌റ്റൈല്‍ എന്നീ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ കണ്ടെത്തി. 1897-ല്‍ ജെ.ജെ. തോംസണ്‍ എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ കാഥോഡ് രശ്മികളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പഠിക്കുകയും അവയുടെ സ്വഭാവങ്ങളെക്കുറിച്ച വ്യക്തമായ ചില നിഗമനങ്ങളിലെത്തുകയും ചെയ്തു. കാന്തിക മണ്ഡലത്തിലും വൈദ്യുത മണ്ഡലത്തിലും സ്ഥാനചലനം കാണിക്കുന്ന ഏതോ തരം കണികകളുടെ പ്രവാഹമാണ് കാഥോഡ് രശ്മികളെന്ന് തോംസണ്‍ കണ്ടുപിടിച്ചു. പിന്നീട് തോംസണ്‍, ക്രൂക്‌സ്, മില്ലിക്കണ്‍, വില്‍സണ്‍ തുടങ്ങിയ അനേകം പ്രഗത്ഭ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ ശ്രമഫലമായി കാഥോഡ് രശ്മികളെക്കുറിച്ച കുറെയേറെ വിവരങ്ങള്‍ ലഭ്യമായി. ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെ പ്രവാഹമാണ് കാഥോഡ് രശ്മികളെന്നും (അന്നത്തെ സങ്കല്പ പ്രകാരം വൈദ്യുതിയുടെ ഏറ്റവും ചെറിയ യൂണിറ്റാണ് ഇലക്‌ട്രോണ്‍) ഒരു ഇലക്‌ട്രോണ്‍ കണികയുടെ ഭാരം ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തിന്റെ ഭാരത്തിന്റെ ഏകദേശം 1/1837 ആണെന്നും അവയുടെ ചാര്‍ജായ ഋണചാര്‍ജ് ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെ ഒഴിച്ചുകൂടാന്‍ വയ്യാത്ത സ്വഭാവമാണെന്നും വ്യക്തമാക്കിയത് ഇവരുടെ ഗവേഷണങ്ങളായിരുന്നു.

റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റി

പത്തൊന്‍പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അന്ത്യത്തില്‍ റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റി (RADIO ACTIVITY) കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടതോടുകൂടിയാണ് ആറ്റം ഘടനയെക്കുറിച്ച് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഗൗരവമായി ചിന്തിക്കുവാനാരംഭിച്ചത്.  യൂറേനിയം ലവണങ്ങള്‍ സ്വയം പ്രകാശം ഉത്‌സര്‍ജിക്കുന്നുവെന്ന, ഫ്രാന്‍സുകാരനായ ഹെന്റി ബെക്വിരലിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തമാണ് റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റിയെന്ന പ്രതിഭാസത്തെക്കുറിച്ച പഠനത്തിന് തുടക്കമിട്ടത്. സ്വയം പ്രകാശമുല്‍സര്‍ജിക്കുകയെന്ന ചില മൂലകങ്ങളുടെ സ്വഭാവത്തെ റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റിയെന്ന് വിളിച്ചത് 1898-ല്‍ മേരിക്യൂറിയാണ്. റേഡിയോ ആക്റ്റീവ് വസ്തുക്കള്‍ പുറത്തുവിടുന്ന പ്രകാശ രശ്മികളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പഠിച്ച ന്യൂസിലാന്റുകാരനായ റഥര്‍ഫോര്‍ഡ് പ്രസ്തുത കിരണങ്ങളെ ആല്‍ഫാ, ബീറ്റാ എന്നിങ്ങനെ രണ്ടായി തരംതിരിക്കാമെന്ന് കണ്ടെത്തി. ഫ്രാന്‍സിലെ പി. വില്ലാര്‍ഡ് നടത്തിയ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ ഗാമാ കിരണങ്ങളെന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന മൂന്നാമത് ഒരുതരം രശ്മികള്‍കൂടി റേഡിയോ ആക്റ്റീവ് വസ്തുക്കള്‍ പുറത്തുവിടുന്നുണ്ടെന്ന് തെളിയിച്ചു. ഹെന്റി ബെക്വിരല്‍ വിശദമായ പരീക്ഷണങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ ബീറ്റാ കിരണങ്ങള്‍ ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ തന്നെയാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു. റഥര്‍ഫോര്‍ഡും മറ്റും ആല്‍ഫാ കിരണങ്ങളെക്കുറിച്ച് നടത്തിയ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ അവ ധനചാര്‍ജുള്ള കണങ്ങളാണെന്നും ഓരോ കണത്തിനും രണ്ട് ധനചാര്‍ജുണ്ടെന്നും അവയുടെ ഭാരം ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തിന്റെ ഭാരത്തിന്റെ നാലിരട്ടിയാണെന്നും വ്യക്തമാക്കി. റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റി ഒരു രാസപ്രവര്‍ത്തനമല്ലെന്നും ആറ്റങ്ങളുടെ സ്വയം വിഘടനം മൂലമുണ്ടാകുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണെന്നും റഥര്‍ഫോര്‍ഡും ഫ്രഡറിക് സോഡിയും കൂടി നടത്തിയ ഗവേഷണങ്ങള്‍ തെളിയിച്ചു. റേഡിയോ ആക്റ്റീവ് മൂലകങ്ങളുടെ ആറ്റങ്ങള്‍ അസ്ഥിരങ്ങളാണെന്നും അവ സ്വയം വിഘടിച്ച് മറ്റൊരു മൂലകമായി മാറുന്നുവെന്നും അവര്‍ സിദ്ധാന്തിച്ചു. ഈ വിഘടനത്തില്‍ പദാര്‍ഥത്തിന്റെ ഒരുഭാഗം ഊര്‍ജമായി മാറുന്നതിനാലാണ് ആല്‍ഫാകണങ്ങള്‍ക്ക് കൂടിയ പ്രവേഗമുള്ളതെന്നും ഊര്‍ജരൂപമായ ഗാമാകണങ്ങളുണ്ടാവുന്നതെന്നും കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടു. റേഡിയോ ആക്റ്റീവ് മൂലകമായ റേഡിയം വിഘടിച്ചുണ്ടാവുന്ന റഡോണ്‍ കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടതോടുകൂടി റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെയും ഫ്രഡറിക്‌സോഡിയുടെയും സിദ്ധാന്തങ്ങള്‍ ശരിയാണെന്ന് ശാസ്ത്രലോകം അംഗീകരിച്ചു. ഇതോടുകൂടി പദാര്‍ഥത്തിന്റെ മൗലിക കണങ്ങളാണ് ആറ്റങ്ങളെന്ന ഡാള്‍ട്ടന്റെ ആറ്റംസിദ്ധാന്തം കടപുഴകി വീണു. ആറ്റം വിഘടിക്കുന്നുവെങ്കില്‍ അതിനുള്ളില്‍ എന്താണെന്ന പ്രശ്‌നമായി പിന്നീട് ശാസ്ത്രലോകത്തെ ചര്‍ച്ച. ആറ്റത്തിനകത്തേക്ക് എത്തിനോക്കുവാന്‍ പ്രകൃതിതന്നെ തുറന്ന ഒരു വാതായനമായിരുന്നു റേഡിയോ ആക്റ്റിവിറ്റി എന്ന് പറയാം.

ആറ്റോമിക ഹൃദയം

കനം കുറഞ്ഞ സ്വര്‍ണപാളികളിലൂടെ ആല്‍ഫാ കണങ്ങളെ കടത്തിവിട്ടുകൊണ്ട് ആറ്റോമിക ഘടനയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ച റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന് ലഭിച്ച ഫലങ്ങളാണ് ആറ്റത്തിന്റെ ഹൃദയത്തെക്കുറിച്ച അറിവ് നല്‍കിയത്. ഭൂരിപക്ഷം ആല്‍ഫാകണങ്ങളും നേരെ സ്വര്‍ണപാളിയും കടന്ന് പുറത്ത് പോയതായി റഥര്‍ഫോര്‍ഡ് കണ്ടു. വളരെ കുറച്ച് ആല്‍ഫാ കണങ്ങള്‍ അവയുടെ പാത വിട്ട് അല്‍പം അകന്നുമാറി സഞ്ചരിക്കുന്നതായും അപൂര്‍വം ചിലവ എന്തിലോ തട്ടിയെന്നവണ്ണം തെറിച്ച് നേരെ എതിര്‍ദിശയിലേക്കോ അല്‍പം മാറിയോ തിരിച്ചുവരുന്നതായും അദ്ദേഹത്തിന് നിരീക്ഷിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തിന്റെ നാലിരട്ടി ഭാരവും ഒരു സെക്കന്റില്‍ 24000 കിലോമീറ്റര്‍ വേഗതയുമുള്ള ആല്‍ഫാ കണങ്ങളില്‍ ചിലവ സ്വര്‍ണതകിടുകളില്‍ തട്ടി തിരിച്ചുവരുന്നുവെന്ന വസ്തുത ചില സുപ്രധാന നിഗമനങ്ങളിലെത്താന്‍ റഥര്‍ ഫോര്‍ഡിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഇതില്‍നിന്ന് ഒരു ആറ്റം മാതൃകക്ക് അദ്ദേഹം രൂപം നല്‍കി. ആറ്റത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ ഭാരവും കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ന്യൂക്ലിയസ് ഉണ്ടെന്നും അതിന്റെ വ്യാപ്തം വളരെ ചെറുതാണെന്നും പോസിറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള ന്യൂക്ലിയസിന് ചുറ്റും നെഗറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നും അദ്ദേഹം അനുമാനിച്ചു. ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെ അപകേന്ദ്രബലവും ന്യൂക്ലിയസിലേക്കുള്ള ആകര്‍ഷണ ബലവും സമമായതിനാല്‍ ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ സ്ഥിരമായി ന്യൂക്ലിയസിന് ചുറ്റും കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാദം. ന്യൂക്ലിയസിന്റെ ചാര്‍ജും വ്യാസവും ഏകദേശമായി കണ്ടെത്തുവാനുള്ള സമവാക്യങ്ങളുണ്ടാക്കുവാനും റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന് കഴിഞ്ഞു. അദ്ദേഹത്തിന് മുമ്പും ജെ.ജെ. തോംസണ്‍, പി. ലെനാര്‍ഡ്, എച്ച്. നാഗോക്ക തുടങ്ങിയവര്‍ അവരുടേതായ ആറ്റം മാതൃകകള്‍ നിര്‍മിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ മാതൃകയോടുകൂടി അവയെല്ലാം അപ്രസക്തമായി. ആറ്റത്തെക്കുറിച്ച ആധുനിക സങ്കല്‍പങ്ങളുടെയെല്ലാം തുടക്കം റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയായിരുന്നുവെന്ന് പറയാം.

റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ ആറ്റംഘടന

ആറ്റത്തെ കുറെയെല്ലാം വ്യാഖ്യാനിക്കുവാന്‍ റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന് കഴിഞ്ഞുവെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന് ഉത്തരം കാണാന്‍ കഴിയാത്ത കുറെ പ്രശ്‌നങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയോടൊപ്പമുണ്ടായി. വ്യത്യസ്ത ആറ്റങ്ങളുടെ ന്യൂക്ലിയസിലെ ധനചാര്‍ജുകള്‍ എത്രയാണ് എന്ന പ്രശ്‌നമായിരുന്നു അതില്‍ പ്രധാനപ്പെട്ടത്. ധനചാര്‍ജുകളുടെ എണ്ണമറിഞ്ഞാല്‍ ഋണചാര്‍ജുള്ള ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെയും എണ്ണമറിയാന്‍ സാധിക്കുകയും അങ്ങനെ മൂലകആറ്റങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ഘടനാപരമായ അന്തരമെന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ കഴിയുകയും ചെയ്യുമെന്ന് റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന് അറിയാമായിരുന്നു. ആല്‍ഫാകണങ്ങളുടെ പ്രകീര്‍ണനമുപയോഗിച്ച് ന്യൂക്ലിയസിലെ ധനചാര്‍ജുകളുടെ എണ്ണം ആറ്റോമിക ഭാരത്തിന്റെ ഏകദേശം പകുതിയാണെന്ന് റഥര്‍േഫാര്‍ഡും  സഹായികളുംകൂടി കണ്ടെത്തിയെങ്കിലും കൃത്യമായ വില നിശ്ചയിക്കാന്‍ അവര്‍ക്കൊന്നും കഴിഞ്ഞില്ല. ഓരോ മൂലകത്തിലും കാഥോഡ് കിരണങ്ങള്‍  പതിയ്ക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന എക്‌സ്‌റേകളുടെ തരംഗദൈര്‍ഘ്യം കണ്ട് അവ തമ്മില്‍ താരതമ്യം ചെയ്തുകൊണ്ട് 1913-ല്‍ മോസ്‌ലെയാണ് ആറ്റോമിക ന്യൂക്ലിയസിലെ ധനചാര്‍ജുകളുടെ കൃത്യമായ എണ്ണം കണ്ടുപിടിക്കുകയും അതിന് ആറ്റോമിക നമ്പര്‍ (ATOMIC  NUMBER) എന്ന് പേര് നല്‍കുകയും ചെയ്തത്. അപ്പോഴും മറ്റൊരു പ്രശ്‌നം ബാക്കിയായിരുന്നു. ഏത് കണമാണ് ന്യൂക്ലിയസിന്  ധനചാര്‍ജ് നല്‍കുന്നതെന്ന പ്രശ്‌നം. ഗ്ലാസ്‌കുഴലുകളില്‍ വ്യത്യസ്ത വാതകങ്ങള്‍ നിറച്ചുകൊണ്ട് കാഥോഡ് കിരണങ്ങള്‍ക്ക് സമാനമായ ധനചാര്‍ജുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന കിരണങ്ങളുണ്ടോയെന്നറിയാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള പരീക്ഷണങ്ങളില്‍, കാഥോഡ് കിരണങ്ങള്‍ക്ക് ഋണചാര്‍ജാണുള്ളതെന്ന് കണ്ടെത്തിയത് മുതല്‍തന്നെ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്നു. കനാല്‍ കിരണങ്ങള്‍ എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ട കിരണങ്ങളുടെ അസ്തിത്വം ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യദശയില്‍ തന്നെ തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഗ്ലാസ്ട്യൂബില്‍ വ്യത്യസ്ത വാതകങ്ങള്‍ നിറച്ചുകൊണ്ട് പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തുമ്പോള്‍ വ്യത്യസ്ത പിണ്ഡങ്ങളുള്ള ധനകിരണങ്ങളാണ് ലഭിക്കുന്നതെന്ന വസ്തുത ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെ വല്ലാതെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കി.  ഇതിനനര്‍ഥം എല്ലാ ആറ്റങ്ങള്‍ക്കും പൊതുവായ ധനകണികകള്‍ ഇല്ലെന്നാണല്ലോ. ഗ്ലാസ്ട്യൂബില്‍ ഹൈഡ്രജന്‍ നിറച്ചുകൊണ്ട് പരീക്ഷണം നടത്തുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന ധനകണികകള്‍ക്കാണ് പിണ്ഡം ഏറ്റവും കുറവെന്ന് കണ്ടെത്തിയപ്പോള്‍ ആദ്യം കണ്ടെത്തിയ ധനകണികയെന്ന അര്‍ഥത്തില്‍ ഈ കണികകള്‍ക്ക് പ്രോട്ടോണ്‍ എന്ന പേര് നല്‍കി. (ഗ്രീക്ക് ഭാഷയില്‍ Protos എന്നാല്‍ ആദ്യത്തേത് എന്നാണര്‍ഥം).  ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തില്‍നിന്ന്  ഒരു ഇലക്‌ട്രോണ്‍ മാറ്റപ്പെടുമ്പോഴാണ് പ്രോട്ടോണ്‍ ഉണ്ടാവുന്നതെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും ബാക്കി കണികകളുടെ പിണ്ഡവ്യത്യാസം ഒരു പ്രഹേളികയായി തന്നെ തുടര്‍ന്നു. എങ്കിലും പരീക്ഷണ ഫലങ്ങള്‍ എല്ലാ ആറ്റങ്ങളിലും പ്രോട്ടോണുകള്‍ ഉണ്ടെന്ന് കരുതേണ്ട തെളിവുകള്‍ നല്‍കി. അതുപ്രകാരം ന്യൂക്ലിയസിനുള്ളില്‍ പ്രോട്ടോണുകളും പുറത്ത് ഇലക്‌ട്രോണുകളു-മാണുള്ളതെന്ന നിഗമനത്തില്‍ ശാസ്ത്രലോകം എത്തിച്ചേര്‍ന്നു.

ഇലക്‌ട്രോണ്‍, പ്രോട്ടോണ്‍, ന്യൂട്രോണ്‍ ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തില്‍ ഒരു പ്രോട്ടോണും ഒരു ഇലക്‌ട്രോണുമാണുള്ളതെന്ന സങ്ക-ല്‍പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മറ്റ് മൂലകങ്ങളുടെ ആറ്റങ്ങളെ വിശദീകരിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ പ്രശ്‌നം വീണ്ടും സങ്കീര്‍-ണമായി. പ്രോട്ടോണുകളുടെ പിണ്ഡമായിരുന്നു പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രശ്‌നം. ആറ്റോമികനമ്പര്‍ പ്രകാരം പ്രോട്ടോണുകളുടെ എണ്ണം കണക്കാക്കിയപ്പോള്‍ പിണ്ഡവുമായി ഇത് പൊരുത്തപ്പെടു-ന്നില്ലെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ക്ക് വ്യക്തമായി. ഹൈഡ്രജന്‍ ഒഴിച്ചുള്ള മൂലകങ്ങളുടെ അറ്റോമിക ന്യൂക്ലിയസില്‍ പ്രോട്ടോണ്‍ കൂടാതെ ഏതെങ്കിലും കണമുണ്ടായിരിക്കണമെന്നും അതായി-രിക്കും അവയുടെ പിണ്ഡം വര്‍ധിപ്പിക്കുന്നതെന്നുമുള്ള നിഗമന-ത്തിലാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഒടുവില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നത്. ഡബ്ല്യു.സി. ഹാക്കിന്‍സ്, ഓര്‍മ് മാര്‍ഷല്‍, ഏണസ്റ്റ് റഥര്‍ഫോര്‍ഡ് തുടങ്ങിയ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഈ വിഷയം അവഗാഢമായി പഠിച്ച് അവസാനം എത്തിച്ചേര്‍ന്ന നിഗമനമാണിത്-'പ്രോട്ടോണിന്‍േറതിന് തുല്യമായ പിണ്ഡവും ചാര്‍ജ് പൂജ്യവുമായ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തപ്പെടാത്ത കണികകള്‍ ഹൈഡ്രജന്‍ ഒഴിച്ചുള്ള മൂലകങ്ങളുടെ ന്യൂക്ലിയസില്‍ ഉണ്ടായിരിക്കണം. അതിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള വൈദ്യുത മണ്ഡലം പൂജ്യമായിരിക്കുമെ-ന്നതിനാല്‍ അതിന് ദ്രവ്യത്തില്‍ കൂടി സ്വതന്ത്രമായി സഞ്ചരിക്കുവാന്‍ കഴിയും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അതിന്റെ സാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിയുക പ്രയാസകരമായിരിക്കും'. പ്രോട്ടോണും ഇലക്‌ട്രോണും ചേര്‍ന്നുണ്ടായ ഒരു ന്യൂട്രല്‍ കണത്തെപോ-ലെയാണ് ഇതിന്റെ സ്വഭാവമെന്നതിനാല്‍ ഇതിന് അവര്‍ ന്യൂട്രോണ്‍ എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തു. നിരന്തരമായ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ക്കുശേഷം 1932-ല്‍, ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ജെയിംസ് ചാഡ്‌വിക്കാണ് ന്യൂട്രോണിന്റെ അസ്തിത്വം സംശയാതീതമായി തെളിയിച്ചത്.

ഇലക്‌ട്രോണ്‍, പ്രോട്ടോണ്‍, ന്യൂട്രോണ്‍ എന്നീ മൂന്ന് അടിസ്ഥാന കണങ്ങള്‍കൊണ്ടാണ് ആറ്റം നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്ന് ചാഡ്‌വി-ക്കിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തത്തോടുകൂടി ശാസ്ത്രലോകം പൂര്‍ണമായി അംഗീകരിച്ചു. പദാര്‍ഥത്തിന്റെ ഏറ്റവും ചെറിയ കണികയായി കരുതപ്പെട്ടിരുന്ന ആറ്റം പോലും സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അതിനെക്കാള്‍ ചെറിയ കണികകളാലാണെന്ന് വ്യക്തമായി. ആറ്റത്തിനകത്തെ ചാര്‍ജുള്ള കണികകളുടെ പാരസ്പര്യമാണ് അതിന്റെ നിലനില്‍പിനുതന്നെ ആധാരമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ മനസ്സിലാക്കി. പോസിറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള പ്രോട്ടോണിനെയും നെഗറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള ഇലക്‌ട്രോണിനെയും വിരുദ്ധകണങ്ങള്‍ എന്ന് പറയുന്നതിനെക്കാള്‍ ഇണകളെന്ന് വിളിക്കുന്നതാവും ശരി. അവ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം സംഘട്ടനാത്മകമോ സംഹാരാത്മകമോ അല്ല; പ്രത്യുത സഹകരണാത്മകമായ പാരസ്പര്യത്തിന്‍േറ-താണ്. ഇണകളുടെ പാരസ്പര്യത്തില്‍നിന്ന് പദാര്‍ഥത്തെയും പ്രപഞ്ചത്തെയും പടച്ച സ്രഷ്ടാവിന്റെ വൈഭവത്തിന് മുമ്പില്‍ നമ്രശിരസ്‌കരാവുന്നതിലേക്കാണ് പദാര്‍ഥത്തെക്കുറിച്ച പഠനം നമ്മെ കൊണ്ടുചെന്നെത്തിക്കുന്നത.് ഇണകളുടെ പാരസ്പ-ര്യമാണ് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിലനില്‍പിനുതന്നെ കാരണമെന്നാണ് ആധുനികശാസ്ത്രം വിധിയെഴുതുന്നത്. ഇക്കാര്യം സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഖുര്‍ആന്‍ സൂക്തങ്ങള്‍ കാണുക: 

''എല്ലാ വസ്തുക്കളില്‍നിന്നും ഈരണ്ട് ഇണകളെ നാം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. നിങ്ങള്‍ ആലോചിച്ച് മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ വേണ്ടി'' (51:49).

''എല്ലാ വസ്തുക്കളെയും ഇണകളായി സൃഷ്ടിക്കുകയും നിങ്ങള്‍ക്ക് സവാരി ചെയ്യുവാനുള്ള കപ്പലുകളെയും കാലികളെയും ഏര്‍പ്പെടുത്തിത്തരികയും ചെയ്തവന്‍'' (43:12).

''ഭൂമി മുളപ്പിക്കുന്ന സസ്യങ്ങളിലും അവരുടെ സ്വന്തം വര്‍ഗങ്ങളിലും അവര്‍ക്കറിയാത്ത വസ്തുക്കളിലും പെട്ട എല്ലാ ഇണകളെയും സൃഷ്ടിച്ചവന്‍ എത്ര പരിശുദ്ധന്‍' (36:36).

മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി ഇവിടെ പ്രസ്താവ്യമാണ്. അണുവെക്കുറിച്ച് ഖുര്‍ആന്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നത് പ്രകൃതിയുടെ മൂലതത്ത്വമെന്ന നിലയ്ക്കല്ല; വളരെ ചെറിയ ഒരു പരിണാമമെന്ന നിലയ്ക്ക് മാത്രമാണ്. 'ദര്‍റത്ത്' എന്നാണ് ഖുര്‍ആന്‍ അണുവിനെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആധുനിക അറബിയില്‍ 'ദര്‍റത്ത്' എന്നാല്‍ ആറ്റം എന്നാണര്‍ഥം. ഖുര്‍ആനിന്റെ അവതരണകാലത്തിന് കുറെ മുമ്പുതന്നെ പദാര്‍ഥത്തിന്റെ അവിഭാജ്യമായ മൂലതത്ത്വമെന്ന ആശയം ഗ്രീക്കുകാരും ഭാരതീയരും അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നുവെന്ന് നാം കണ്ടു. എന്നാല്‍ ഖുര്‍ആനിലൊരിടത്തും 'ദര്‍റത്' അവിഭാജ്യമാണെന്ന പ്രസ്താവനയില്ലെന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധേയമാണ്. മാത്രവുമല്ല, 'ദര്‍റത്ത്'നെക്കള്‍ ചെറിയ വസ്തുക്കള്‍ ഉണ്ടെന്നതിലേക്ക് സൂചനകളും ഖുര്‍ആന്‍ നല്‍കുന്നുണ്ട്.

''ഭൂമിയിലോ ഉപരിലോകത്തോ ഉള്ള ഒരു അണുവോളമുള്ള യാതൊന്നും നിന്റെ രക്ഷിതാവില്‍ നിന്ന് വിട്ടുപോവുകയില്ല. അതിനെക്കാള്‍ ചെറുതോ വലുതോ ആയിട്ടുള്ള യാതൊന്നും സ്പഷ്ടമായ ഒരു രേഖയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്താത്തതായി ഇല്ല'' (10:61).

ഭൗതിക വസ്തുവിന്റെ ഏറ്റവും ചെറിയ പരിണാമമായ അണുവിനെക്കാള്‍ ചെറുതായ ഒന്നിനെയും സങ്കല്‍പിക്കുവാന്‍ സാധിക്കാതിരുന്ന കാലത്താണ് ഖുര്‍ആന്‍ അണുവിനെക്കാള്‍ ചെറിയ വസ്തുവെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചതെന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധേയമാണ്. അണുവിനെക്കാള്‍ ചെറിയ വസ്തുക്കള്‍പോലും സ്രഷ്ടാവിന്റെ ഇടപെടലുകളില്‍നിന്ന് മുക്തമല്ലെന്ന ഖുര്‍ആനിക വചനത്തിന്റെ സത്യതയ്ക്ക് മൗലിക കണങ്ങളെകുറിച്ച ആധുനിക പഠനങ്ങള്‍ സാ ക്ഷ്യം നില്‍ക്കുന്നു.

ബോറിന്റെ ആറ്റംഘടന

റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ആറ്റത്തിന്റെ നടുവിലെ ഒരു സെന്റിമീറ്ററിന്റെ പതിനായിരം കോടിയിലൊരംശം (10 -12cm) സ്ഥലത് മാത്രം കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെട്ട പോസിറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള ന്യൂക്ലിയസും അതിന് പുറത്തെ വിശാലമായ മേഖലയില്‍ സൂര്യന് ചുറ്റും ഗ്രഹങ്ങളെന്നപോലെ ചലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇലക്‌ട്രോണുകളുമുള്‍ക്കൊള്ളുന്നതാണ് റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ മാതൃക. ആറ്റത്തിന്റെ സൗരയൂഥ മാതൃകയെന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ട ഈ മാതൃക ഭൗതിക ശാസ്ത്രലോകത്ത് ആദ്യമെല്ലാം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അന്ന് നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന തത്ത്വങ്ങളുമായി യോജിച്ച് പോകുന്നതല്ല പ്രസ്തുത മാതൃകയെന്ന് പിന്നീട് മനസ്സിലായി. അന്ന് നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന വിദ്യുത്കാന്തികസിദ്ധാന്തപ്രകാരം ന്യൂക്ലിയസിന് ചുറ്റും കറങ്ങുന്ന ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ക്ക് ഊര്‍ജനഷ്ടം സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കണം. ഊര്‍ജം പുറത്ത് വിടുന്നതിനനുസരിച്ച് ഇലക്‌ട്രോണ്‍ ന്യൂക്ലിയസിനോട് അടുത്ത് വരണം. അങ്ങനെ ഒരു സെക്കന്റിന്റെ തുച്ഛമായ ഒരു ഭാഗം സമയത്തിനുള്ളില്‍ ഇലക്‌ട്രോണ്‍ ന്യൂക്ലിയസിനോട് വന്നിടിച്ച് വിലയം പ്രാപിക്കണം. അപ്പോള്‍ ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു നിമിഷംപോലും നിലനില്‍പില്ലെന്ന് വരും. ഇലക്‌ട്രോണില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ആറ്റങ്ങളുണ്ടാവുന്നതെങ്ങനെ? ആറ്റങ്ങളില്ലാതെ പദാര്‍ഥങ്ങളുണ്ടാവുമോ? അപ്പോള്‍ പിന്നെ ലോകത്തിന്റെ നിലനില്‍പ് എങ്ങനെയാണ്? നിലനില്‍ക്കുന്ന ലോകത്തിന് പിന്നിലെ ആറ്റങ്ങള്‍ക്ക് നിലനില്‍പില്ലെന്നോ? ശാസ്ത്രലോകം കുറച്ചുകാലം ആശയക്കുഴപ്പത്തില്‍ തന്നെയായിരുന്നു. സൗരയൂഥമാതൃക സ്വീകരിക്കാനോ റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ പരീക്ഷണങ്ങളെ തള്ളിപ്പറയാനോ പറ്റാത്ത ആശയക്കുഴപ്പം! ഈ ആശയക്കുഴപ്പത്തില്‍നിന്ന് ശാസ്ത്രലോകത്തെ രക്ഷിച്ചത് ഡച്ചു ശാസ്ത്രജ്ഞനായ നീല്‍സ്‌ബോര്‍ ആയിരുന്നു. മാക്‌സ് പ്ലാങ്കിന്റെ ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തത്തെ കൂട്ടുപിടിച്ചുകൊണ്ട് റഥര്‍ഫോര്‍ഡിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയെ പരിഷ്‌കരിക്കുകയാണ് നീല്‍സ്‌ബോര്‍ ചെയ്തത്.

ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തവും ആറ്റവും

പ്രകാശത്തെക്കുറിച്ച പഠനത്തില്‍നിന്നാണ് ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തം ഉരുത്തിരിഞ്ഞുവന്നത്. എന്താണ് പ്രകാശമെന്ന പ്രശ്‌നം മുമ്പ് മുതല്‍ക്കുതന്നെ ചിന്തകന്മാര്‍ ഉന്നയിച്ചിട്ടുണ്ട്. പ്രകാശത്തിന്റെ നേര്‍രേഖാ പ്രസരണത്തിന്റെയും നിഴല്‍ നിര്‍മിക്കാനുള്ള കഴിവിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ അത് സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്ന കണികകളുടെ പ്രവാഹമാണെന്ന് ന്യൂട്ടണ്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. വിഭംഗനം-(DIFRACTION), വ്യതികരണം (INTERFERANCE) എന്നീ പ്രതിഭാസങ്ങളുടെ വിശദീകരണത്തിന് പ്രകാശത്തെ തരംഗമായി സങ്കല്‍പിക്കണമെന്ന് തോമസ്‌യങ്ങ്, ജീന്‍ഫ്‌ളസ്‌നല്‍ തുടങ്ങിയ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ വാദിച്ചു.  മാക്‌സ്‌വെല്ലിന്റെ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രകാശം വിദ്യുത്കാന്തികതരംഗ (electro magnetic wave)മാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കിയതോടെ പ്രകാശത്തെ തരംഗമായി വ്യവഹരിക്കുന്ന സമ്പ്രദായം പൊതുവായി സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടു. എന്നാല്‍ ഈ സങ്കല്‍പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഫോട്ടോ ഇലക്ട്രിക് പ്രഭാവം (PHOTO ELECTRIC EFFECT) പോലെയുള്ള  പല പ്രതിഭാസങ്ങളും വിശദീകരിക്കുന്നതില്‍ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ പരാജയപ്പെട്ടു. ഈ സമയത്താണ് മാക്‌സ്പ്ലാങ്ക് തന്റെ ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തം (QUANTUMTHEORY)  അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. 'ഒരു വസ്തു വികിരണോര്‍ജം പുറത്ത് വിടുകയോ ആഗിരണം ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്നത് തുടര്‍ച്ചയായിട്ടല്ല, പ്രത്യുത 'ക്വാണ്ടം' എന്ന് പറയുന്ന ചെറിയ പാക്കറ്റുകളായിട്ടാണ്'. ഇതാണ് ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തം. ചുട്ടുപഴുത്ത ഒരു വസ്തുവില്‍നിന്നുണ്ടാവുന്ന താപപ്രവാഹം തുടര്‍ച്ചയായല്ല നടക്കുന്നത്, മറിച്ച് ഇടവിട്ടുള്ള പാക്കറ്റുകളായിട്ടാണ് എന്നര്‍ഥം. ഈ സിദ്ധാന്തത്തെ പ്രകാശത്തിന്റെ ഫോട്ടോഇലക്ട്രിക്പ്രഭാവത്തെ വിശദീകരിക്കാനുതകുന്ന വിധത്തില്‍  പ്രകാശത്തിന് കൂടി ബാധകമാക്കിയത് ആല്‍ബര്‍ട്ട് ഐന്‍സ്റ്റയിനാണ്. പ്രകാശം ഉല്‍പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതും സ്‌പെയ്‌സില്‍ കൂടി സഞ്ചരിക്കുന്നതുമെല്ലാം പാക്കറ്റുകളായിട്ടാണെന്നാണ് ഐന്‍സ്റ്റയിന്‍ സിദ്ധാന്തിച്ചത്. പ്രകാശത്തിന്റെ ഈ പാക്കറ്റുകളെ അദ്ദേഹം 'ഫോേട്ടാണ്‍' (PHOTON)  എന്ന് വിളിച്ചു. പ്രകാശം പാക്കറ്റുകളായാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നതെന്ന ഐന്‍സ്റ്റയിന്റെ നിഗമനം ന്യൂട്ടന്റെ കണികാസിദ്ധാന്തത്തിന് പുനര്‍ജന്മം നല്‍കി. അവസാനം ശാസ്ത്രലോകം എത്തിച്ചേര്‍ന്നത് പ്രകാശം കണികയുടെയും തരംഗത്തിന്റെയും സ്വഭാവങ്ങള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെന്ന നിഗമനത്തിലാണ്. പ്രകാശം കണികയോ തരംഗമോ അല്ല; രണ്ടുംകൂടിയാണ് എന്നര്‍ഥം.

ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ സഹായത്തോടുകൂടി റഥര്‍േഫാര്‍ഡിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയെ പരിഷ്‌കരിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി നീല്‍സ്‌ബോര്‍ അടിസ്ഥാനപരമായ ചില നിഗമനങ്ങള്‍ നടത്തുകയാണ് ആദ്യമായി ചെയ്തത്. അവ താഴെ പറയുന്നവയാണ്.

ഒന്ന്) ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ക്ക് ന്യൂക്ലിയസിന് ചുറ്റും സര്‍വതന്ത്ര സ്വതന്ത്രമായി സഞ്ചരിക്കുവാന്‍ പറ്റില്ല. കാരണം അവയുടെ ഊര്‍ജം ക്വാണ്ടീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അവയ്ക്ക് ചില നിശ്ചിത ഊര്‍ജ നിലകളിലുള്ള പഥങ്ങളിലൂടെ- ഷെല്ലുകളിലൂടെ-മാത്രമെ സഞ്ചരിക്കാനാവൂ. ഷെല്ലുകളിലൂടെ ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന വേളയില്‍ ഊര്‍ജവികിരണമുണ്ടാവുന്നില്ല.

രണ്ട്) ഒരു ഷെല്ലില്‍നിന്നും മറ്റൊന്നിലേക്ക് ചാടുവാന്‍ ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. ഈ ചാട്ടത്തിനിടയില്‍ ഷെല്ലുകളുടെ ഊര്‍ജ വ്യത്യാസത്തിന് തുല്യമായ അളവ് ഊര്‍ജം ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുകയോ ഉല്‍സര്‍ജിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഈ ഊര്‍ജത്തിന് ആനുപാതികമായിരിക്കും വികിരണത്തിന്റെ ആവൃത്തി.

മൂന്ന്) ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഷെല്ലുകളുടെ സംതുലനം ക്ലാസിക്കല്‍ ബലതന്ത്ര നിയമങ്ങള്‍ക്ക് വിധേയമായിരിക്കും. എന്നാല്‍ ഇലക്‌ട്രോണ്‍ ചാട്ടങ്ങള്‍ പഴയ ക്ലാസിക്കല്‍ നിയമങ്ങളെ അനുസരിക്കുന്നില്ല.

ഈ നിഗമനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള ബോറിന്റെ ആറ്റം മാതൃകയ്ക്ക് ഹൈഡ്രജന്‍ ആറ്റത്തെയും അതിന്റെ വികിരണരാജിയെയും മാത്രമാണ് വിശദീകരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. മറ്റ് ആറ്റങ്ങളുടെ വികിരണ സ്വഭാവങ്ങള്‍ ബോറിന്റെ മാതൃകക്ക് വിശദീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതിലും സങ്കീര്‍ണമായിരുന്നു. പഴയ ക്ലാസിക്കല്‍ ബലതന്ത്ര നിയമങ്ങള്‍ക്ക് മേല്‍ ക്വാണ്ടം സിദ്ധാന്തത്തെ ഒട്ടിച്ചുചേര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചതായിരുന്നു ബോറിന് പറ്റിയ തെറ്റ്. ഊഹിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതിലേറെ സൂക്ഷ്മമായ ആറ്റത്തിനകത്തെ അതീവ സങ്കീര്‍ണങ്ങളായ  പ്രതിഭാസങ്ങളെ വിശദീകരിക്കുവാന്‍ ക്ലാസിക്കല്‍ ബലതന്ത്രത്തിന് കഴിയില്ല. അവ വിശദീകരിക്കുവാന്‍ പുതിയൊരു ബലതന്ത്രം ആവശ്യമായിവന്നു. ബോര്‍ മാതൃകയ്ക്ക് ഒരു പതിറ്റാണ്ടിനുശേഷം രൂപംപ്രാപിച്ച ക്വാണ്ടം ബലതന്ത്രമാണ് (QUANTUM MECHANICS) ഇന്ന് ആറ്റത്തെ വിശദീകരിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്.

ഇലക്‌ട്രോണുകളെക്കുറിച്ച പുതിയ ചില കണ്ടെത്തലുകള്‍  ആറ്റത്തെക്കുറിച്ച നമ്മുടെ സങ്കല്‍പങ്ങളെയെല്ലാം തകിടം മറിച്ചു. ഋണവൈദ്യുത ചാര്‍ജുള്ള ഒരു കണികയാണ് ഇലക്‌ട്രോണ്‍ എന്ന സങ്കല്‍പത്തില്‍ നിന്നുണ്ടൊണ് ബോര്‍ വരെയുള്ള ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ തങ്ങളുടെ ആറ്റം മാതൃകകള്‍ക്ക് രൂപം നല്‍കിയത്. ഇത് തെറ്റാണെന്നായിരുന്നു പിന്നീട് നടന്ന ഗവേഷണങ്ങള്‍ തെളിയിച്ചത്. വൈദ്യുതകാന്തികതരംഗങ്ങള്‍ കണികാസ്വഭാവം കാണിക്കുന്നുവെന്ന മാക്‌സ്പ്ലാങ്കിന്റെയും ഐന്‍സ്റ്റയിന്റെയും അഭിപ്രായങ്ങളില്‍നിന്ന് അല്‍പം കൂടി മുന്നോട്ടുകടന്ന് ലൂയിസ് ഡിബ്രോളിയെന്ന ഫ്രഞ്ച് ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ ദ്രവ്യത്തിന് തരംഗസ്വഭാവമുണ്ടാകാമെന്ന് തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ സമര്‍ഥിച്ചു. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ചലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മുഴുവന്‍ ഭാഗത്തിനുമുള്ള ഒരു അടിസ്ഥാനസ്വഭാവമാണ് തരംഗ-കണികാദ്വൈതഭാവ(WAVE PARTICLE DICHOTOMY) മെന്നാണ് അദ്ദേഹം സിദ്ധാന്തിച്ചത്. അങ്ങനെ ദ്രവ്യതരംഗങ്ങള്‍ ((MATTER WAVES) എന്ന പുതിയൊരു ആശയം കൂടി ഭൗതികശാസ്ത്രതതില്‍ ഉരുത്തിരിഞ്ഞുണ്ടായി. ചലിക്കുന്ന ഏതൊരു വസ്തുവോടനുബന്ധിച്ചും സ്വയംകൃതമായ ഒരു തരംഗമുണ്ടായിരിക്കുമെന്നും എന്നാല്‍ ഉയര്‍ന്ന ദ്രവ്യമാനമുള്ള വസ്തുക്കളുടെ തരംഗദൈര്‍ഘ്യം വളരെ തുച്ഛമായതിനാല്‍ അത് അനുഭവഭേദ്യമാകുന്നില്ലെന്നും ഇലക്‌ട്രോണിനെപ്പോലെ തുച്ഛമായ പിണ്ഡമുള്ള വസ്തുക്കളുടെ തരംഗസ്വഭാവം നമുക്ക് തീര്‍ച്ചയായും നിരീക്ഷിക്കാനാകുമെന്നും ഗണിതപരമായി സമര്‍ഥിക്കുവാന്‍ ഡിബ്രോളിക്ക് കഴിഞ്ഞു. 1927-ല്‍ സി.ജെ. ഡേവിസണും എല്‍.എച്ച്. ജര്‍മറും ചേര്‍ന്ന് ഒരു ഇലക്‌ട്രോണ്‍ പ്രവാഹം നിക്കല്‍ ലോഹക്രിസ്റ്റലിന്റെ സഹായത്തോടെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും പ്രകീര്‍ണനം നടത്തുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ തരംഗ സ്വഭാവം സംശയാതീതമായി തെളിയിച്ചതോടുകൂടി ദ്രവ്യതരംഗമെന്ന ആശയം ശാസ്ത്രലോകത്ത് പ്രതിഷ്ഠ നേടി.

ഇതോടുകൂടി പ്രകാശത്തെപ്പോലെ കണികാ-തരംഗ ദ്വൈതഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വസ്തുവാണ് ഇലക്‌ട്രോണെന്ന സങ്കല്‍പം ശാസ്ത്രലോകം അംഗീകരിച്ചു. ഇലക്‌ട്രോണ്‍ എന്താണെന്ന ചോദ്യത്തിന് ശാസ്ത്രലോകത്തിന് നല്‍കുവാനുള്ള ഉത്തരം 'അത് കണികയാണ്; തരംഗവുമാണ്; എന്നാല്‍, കണികയല്ല, തരംഗവുമല്ല' എന്നാണ്. ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ കണികാസ്വഭാവം കാണുവാനുള്ള പരീക്ഷണം നടത്തിയാല്‍ ആ സ്വഭാവം കാണും; തരംഗസ്വഭാവം കാണില്ല. തരംഗസ്വഭാവം കാണാനുള്ള പരീക്ഷണം നടത്തിയാലും ഫലം തഥൈവ. രണ്ട് വിരുദ്ധസ്വഭാവങ്ങളുടെ പാരസ്പര്യത്തിലൂടെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മകണങ്ങളെപോലും സൃഷ്ടിച്ച    അപാരമായ ബുദ്ധിശക്തിയുടെ മുമ്പില്‍ ഇലക്‌ട്രോണിനെയും മറ്റ് മൗലിക കണങ്ങളെയും കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നവര്‍ നമ്രശിരസ്‌കരായിപ്പോകുന്നു. ഒരിക്കലും ഇണക്കാന്‍ കഴിയാത്തതെന്ന് മനുഷ്യബുദ്ധി വിധിയെഴുതുന്ന വിരുദ്ധ സ്വഭാവങ്ങളെ- കണികാസ്വഭാവത്തെയും തരംഗ സ്വഭാവത്തെയും- ഇണക്കിയെടുത്ത് പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടി നിര്‍വഹിച്ചവന്‍ തന്നെയാണ് സര്‍വശക്തന്‍.

''ഭൂമി മുളപ്പിക്കുന്ന സസ്യങ്ങളിലും അവരുടെ സ്വന്തം വര്‍ഗങ്ങളിലും അവര്‍ക്കറിയാത്ത വസ്തുക്കളിലും പെട്ട എല്ലാ ഇണകളെയും സൃഷ്ടിച്ചവന്‍ എത്ര പരിശുദ്ധന്‍'' (36:36).

ക്ലാസിക്കല്‍ ബലതന്ത്രത്തിന് പകരമായി ആറ്റത്തിനകത്തെ പ്രതിഭാസങ്ങളെ വിശദീകരിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു ബലതന്ത്രത്തിന്റെ നിര്‍മിതിക്കുള്ള പണിയായുധമായി ദ്രവ്യതരംഗമെന്ന ആശയം ദ്രവ്യത്തിനും തരംഗത്തിനും ഒരുപോലെ ബാധകമായ ഒരു ചനലന സമവാക്യം വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുന്നതില്‍ വിജയിച്ചത് ഇര്‍വിന്‍ ഷ്‌റോഡിംഗര്‍ എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു. 1926-ല്‍ അദ്ദേഹം ഷ്രോഡിംഗര്‍ സമവാക്യമെന്ന പേരില്‍ വിഖ്യാതമായ തരംഗ-കണികാ ചലന സമവാക്യം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഭൗതിക ശാസ്ത്രത്തില്‍ തരംഗബലതന്ത്ര(WAVE MECHANICS) മെന്ന ഒരു പുതിയ ശാഖയുടെ ഉദയം കൂടിയായിരുന്നു അത്.

അനിശ്ചിതത്വം!

ഇലക്്‌ട്രോണിന്റെ തരംഗ-കണികാ ദ്വൈതഭാവമെന്ന ആശയം ആറ്റോമിക സങ്കല്‍പത്തില്‍ അനല്‍പമായ മാറ്റങ്ങളുണ്ടാക്കി. ബോറിന്റെ നിശ്ചിതങ്ങളായ ഇലക്‌ട്രോണ്‍പഥ(ഷെല്‍)ങ്ങളെന്ന സങ്കല്‍പം മാറ്റിയെഴുതേണ്ടിവന്നു. ആറ്റത്തിനകത്തെ ഇലക്‌ട്രോണിന് സുനിശ്ചിതമായ ഒരു പാത നിര്‍വചിക്കാനാവില്ലെന്നും തരംഗമെന്ന നിലയ്ക്ക് അതിന് സഞ്ചരിക്കാവുന്ന പരിധി വെച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ഏകദേശവിവരണം മാത്രമെ നല്‍കാനാവൂയെന്നും ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ക്ക് വ്യക്തമായി. അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ പഴയ 'ഷെല്‍' എന്ന പരികല്‍പനക്ക് പകരം 'ഓര്‍ബിറ്റല്‍' എന്ന പുതിയ സങ്കല്‍പമുണ്ടായി. ന്യൂക്ലിയസിന് ചുറ്റും ഇലക്‌ട്രോണുകളെ കണ്ടെത്താന്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സാധ്യതയുള്ള മേഖലയാണ് ഓര്‍ബിറ്റല്‍.

ചലനസങ്കേതത്തെ കൂട്ടുപിടിച്ചുകൊണ്ട് തരംഗ ബലതന്ത്രത്തിന്റെ സൃഷ്ടിക്കുവേണ്ടി ഷ്രോഡിംഗര്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ വെര്‍ണര്‍ ഹെയ്‌സിന്‍ബര്‍ഗ് എന്ന പ്രതിഭാശാലി ബീജഗണിതത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ മാട്രിക്‌സ് ബലതന്ത്ര (MATRIX MECHANICS) മെന്ന മറ്റൊരു ബലതന്ത്രത്തിന്റെ പണിപ്പുരയിലായിരുന്നു. അനിശ്ചിതത്വമായിരുന്നു ഹെയ്‌സിന്‍ബര്‍ഗിന്റെ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശില. ആറ്റത്തിന്റെ അകം അനിശ്ചിതത്വത്തിന്റേതാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചത്. 'ഒരു കണികയുടെ സ്ഥാനവും സംവേഗവും (MOMENTUM) ഒരുമിച്ച് കൃത്യമായി കണക്കാക്കുക സാധ്യമല്ല' (സംവേഗം =മാസ് X പ്രവേഗം) ഇതാണ് ഹെയ്‌സിന്‍ ബര്‍ഗിന്റെ അനിശ്ചിതത്വ സിദ്ധാന്തം (heisinberg's  uncertainty principle) എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഒരു ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ സ്ഥാനം കണ്ടുപിടിക്കുവാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള ശ്രമം നടത്തുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും അതിന്റെ പ്രവേഗം മാറിപ്പോകും. ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉപകരണത്തിന്റെയോ പരീക്ഷണ രീതിയുടെയോ അപാകതയല്ല; ഒഴിച്ചുകൂടാന്‍ വയ്യാത്ത ഒരു സവിശേഷതയാണ്. പ്രകൃതിയുടെ ഒരു അടിസ്ഥാന സ്വഭാവം! ഇലക്‌ട്രോണിനെയോ മറ്റ് മൗലിക കണങ്ങളെയോ പൂര്‍ണമായി മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ മനുഷ്യന് സാധ്യമല്ലെന്നര്‍ഥം!

പദാര്‍ഥത്തെക്കുറിച്ച പഠനം മനുഷ്യരെ കൊണ്ടുചെന്നെത്തിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരിക്കലും പദാര്‍ഥത്തെ പൂര്‍ണമായി മനസ്സിലാക്കാന്‍ മനുഷ്യന് സാധ്യമല്ലെന്ന തത്ത്വത്തിലാണ്. മനുഷ്യകഴിവിന്റെ നിസ്സാരതയും സ്രഷ്ടാവിന്റെ അജയ്യതയുമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നത്? മനുഷ്യന്റെ പരിമിതമായ കഴിവും അറിവുമുപയോഗിച്ചാല്‍തന്നെ സ്രഷ്ടാവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കാനും താന്‍ എത്രമാത്രം നിസ്സാരനാണെന്ന അറിയാനും അവന് കഴിയും. ദൈവിക ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിക്കുകയും ചിന്താശക്തിക്ക് മൂടുപടമിടുകയും ചെയ്യുവാന്‍ അഹങ്കാരികള്‍ക്കല്ലാതെ കഴിയുകയില്ല. പ്രസ്തുത അഹങ്കാരികളാകട്ടെ കഠിനമായ ദൈവികശിക്ഷ അര്‍ഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

സ്രഷ്ടാവിന്റെ താക്കീത് നോക്കുക:

''എന്നാല്‍ നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ച് തള്ളുകയും അവയുടെനേരെ അഹങ്കാരം നടിക്കുകയും ചെയ്തവരാരോ അവരാണ് നരകാവകാശികള്‍. അവരതില്‍ നിത്യവാസികളായിരിക്കും'' (7:36).

ഷ്രോറോഡിംഗറുടെ തരംഗബലതന്ത്രവും ഹെയ്‌സിന്‍ബര്‍ഗിന്റെ മാട്രിക്‌സ് ബലതന്ത്രവും യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ക്വാണ്ടം ബലതന്ത്രത്തിന്റെ രണ്ട് വകഭേദങ്ങള്‍ മാത്രമാണെന്നും അവ ഫലത്തില്‍ ഒന്നുതന്നെയാണെന്നും തെളിയിക്കപ്പെട്ടു. 1927-ല്‍ ബ്രസ്സല്‍ സില്‍ ചേര്‍ന്ന സോള്‍വേ കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ വെച്ച് ക്വാണ്ടം ബലതന്ത്രമെന്ന ശാസ്ത്രശാഖ ഔദ്യോഗികമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു.

ആധുനിക ആറ്റോമിക മാതൃക

ക്വാണ്ടം ബലതന്ത്ര പ്രകാരമുള്ള ആറ്റോമിക മാതൃക ഇപ്രകാരമാണ്: കേന്ദ്ര ത്തില്‍ പോസിറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള ന്യൂക്ലിയസ്. അതില്‍നിന്ന് നിശ്ചിതമായ അകലങ്ങളില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഓര്‍ബിറ്റലുകള്‍. ഇലക്‌ട്രോണുകളെ കണ്ടുമുട്ടാന്‍ ഏറ്റവും സാധ്യതയുള്ള സ്ഥലമാണിത്. ഈ ഓര്‍ബിറ്റലുകളില്‍ ഇലക്‌ട്രോണ്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും. അതിനാല്‍ ഇലക്‌ട്രോണിനെ ഋണവൈദ്യുതിയുടെ മേഘ (NEGATICE CLO UD OF ELECTRICITY)  മായി ചിത്രീകരിക്കാറുണ്ട്. ഈ മേഘപടലം ഓര്‍ബിറ്റലില്‍ മുഴുവന്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നു. ഓര്‍ബിറ്റലില്‍ ഓരോ സ്ഥാനത്തും ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ സാന്നിധ്യം എത്രയാണെന്ന് ക്വാണ്ടം മെക്കാനിക്‌സിലെ കണക്കുകള്‍ കാണിക്കും. ഓര്‍ബിറ്റലിലെ ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥലത്ത് ഇലക്‌ട്രോണിനെ കണ്ടുമുട്ടാനുള്ള സാധ്യതയാണ് ആ സ്ഥലത്തെ ഇലക്‌ട്രോണ്‍ മേഘത്തിന്റെ സാന്ദ്രത. ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ ദ്വൈത സ്വഭാവം ശരിക്കും ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ മാത്രമെ ആധുനിക ആറ്റോമിക മാതൃക മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കൂ.

ഉപ ആറ്റോമിക കണങ്ങള്‍

ന്യൂക്ലിയസിനകത്ത് പ്രോട്ടോണുകളും ന്യൂട്രോണുകളുമാണുള്ളതെന്നായിരുന്നുവല്ലോ ബോറിന്റെ ആറ്റം സങ്കല്‍പം. എന്നാല്‍ ന്യൂക്ലിയര്‍ ഭൗതികത്തിലെ പുതിയ ഗവേഷണങ്ങള്‍ മറ്റുചില മൗലികകണങ്ങള്‍ കൂടിയുണ്ടെന്ന് വ്യക്തമാക്കി. ഇവയില്‍ പലതിനും അല്‍പായുസ്സ് മാത്രമാണുള്ളത്. ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ അതേ 'മാസും' അതേ 'സ്പിന്നും' തുല്യഅളവില്‍ ധനചാര്‍ജും ഉള്ള കണങ്ങളാണ് പോസിട്രോണുകള്‍. 1928-ല്‍ തന്നെ ഇത്തരമൊരു കണത്തിന്റെ സാധ്യത  ഡിറാക് എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ പ്രവചിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും 1932-ല്‍ സി.ഡി. ആന്‍ഡേഴ്‌സണ്‍ പ്രപഞ്ച രശ്മികളെ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ട് നടത്തിയ പഠനമാണ് പോസിട്രോണിന്റെ അസ്തിത്വം സംശയാതീതമായി തെളിയിച്ചത്. വളരെ അപൂര്‍വമായി മാത്രം കാണപ്പെടുന്ന പോസിട്രോണുകള്‍ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ സുലഭമായ ഇലക്‌ട്രോണുകളുമായി സംയോജിച്ച് പെട്ടെന്നുതന്നെ ഗാമാവികിരണമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ദ്രവ്യമാനമോ വൈദ്യുതചാര്‍ജോ ഇല്ലാത്ത മൗലിക കണങ്ങളാണ് ന്യൂട്രിനോകള്‍. ബീറ്റാകണങ്ങളോടൊപ്പം റേഡിയോ ആക്റ്റീവ് മൂലകങ്ങളില്‍നിന്ന് ഉല്‍സര്‍ജിക്കപ്പെടുന്ന ന്യൂട്രിനോയെക്കുറിച്ച് 1930-ല്‍ തന്നെ വുള്‍ഫ് ഗാംഗ്‌പോളി പ്രവചിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും അത് പരീക്ഷണപരമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടത് 1953-ല്‍ മാത്രമാണ്. ഏത് വസ്തുവിലൂടെയും തുളച്ച് കയറാന്‍ നിഷ്പ്രയാസം കഴിയുന്ന ന്യൂട്രിനോകളെ തടഞ്ഞുനിര്‍ത്തുവാന്‍ നൂറുകണക്കിന് പ്രകാശവര്‍ഷങ്ങളുടെ കനത്തിലുള്ള ഖരപദാര്‍ഥം വേണമത്രെ! ന്യൂക്ലിയസ്സിനുള്ളില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ന്യൂക്ലീയബലത്തിന് കാരണക്കാരായ മീസോണുകളാണ് മറ്റൊരുതരം മൗലികകണങ്ങള്‍. പ്രോട്ടോണുകളും ന്യൂട്രോണുകളും തമ്മില്‍തമ്മിലുള്ള ആകര്‍ഷണത്തിന് കാരണം മീ സോണുകളുടെ കൈമാറ്റമാണെന്ന് 1935-ല്‍ പ്രസ്താവിച്ചത് ഹിദേക്കിയുക്കാവോ എന്ന ജാപ്പനീസ് ശാസ്ത്രജ്ഞനാണ്. ന്യൂക്ലിയസിന്റെ സ്ഥിരതക്ക് നിദാനമായ മീസോണുകളുടെ അസ്തിത്വം സംശയാതീതമായി തെളിയിച്ചത് 1947-ല്‍ സി.എഫ്. പൗവ്വല്‍ എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞനാണ്. അവയുടെ ആയുസ്സ് വളരെ കുറവുമാണ്. പയോണ്‍, കയോണ്‍, മ്യുയേ്യാണ്‍ തുടങ്ങി മീസോണുകള്‍ പലതരമുണ്ട്. ഇതില്‍ ഏറ്റവും കൂടിയ ആയുസ്സുള്ളത് മ്യുയോണിനാണ്. 2.2 ഃ 10 +6 സെക്കന്‍ഡ് ആണ് ഇതിന്റെ ആയുസ്സ്. ഒരു സെക്കന്‍ഡിന്റെ ഒരു കോടിയില്‍ 22 ഭാഗം. ഇത്രയും സമയത്തിനുള്ളില്‍ ഇത് വിഘടിച്ച് മറ്റ് കണങ്ങളായി മാറുമെന്നര്‍ഥം. ഇവ കൂടാതെ ഹൈപ്പറോണുകള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന മറ്റൊരുതരം കണങ്ങളെയും ന്യൂക്ലിയസിനകത്ത് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.

എതിര്‍ പദാര്‍ഥമെന്ന വിസ്മയം

ഇലക്‌ട്രോണുകളുടെ എതിര്‍ കണികകളായ പോസിട്രോണുകളെപ്പോലെ മറ്റ് കണങ്ങളുടെയും എതിര്‍ കണികകളുണ്ടാവാമല്ലോ. 1985-ല്‍ നെഗറ്റീവ് ചാര്‍ജുള്ള പ്രോട്ടോണിന്റെ- എതിര്‍ പ്രോട്ടോണ്‍ (ANTI PROTON) അസ്തിത്വം സംശയാതീതമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടു. എതിര്‍ പ്രോട്ടോണില്‍നിന്ന് ഇലക്‌ട്രോണ്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ അത് എതിര്‍ ന്യൂട്രോണായിത്തീരും. ന്യൂട്രോണിന് വിപരീത ദിശയില്‍ കറങ്ങുന്ന കണികയാണ് എതിര്‍ ന്യൂട്രോണ്‍. എതിര്‍ പ്രോട്ടോണും എതിര്‍ ന്യൂട്രോണും എതിര്‍ ഇലക്‌ട്രോണുമെല്ലാം ഉള്ള സ്ഥിതിക്ക് ഇതെല്ലാം കൂടിച്ചേര്‍ന്ന ഒരു എതിര്‍ ആറ്റ (ANTI  ATOM) ത്തിന്റെ സാധ്യത നിഷേധിച്ചു കൂടെന്നാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ പക്ഷം. ഈ ആറ്റത്തിന്റെ ന്യൂക്ലിയസിന് നെഗറ്റീവ് ചാര്‍ജും ഇലക്‌ട്രോണുകള്‍ക്ക് പോസിറ്റീവ് ചാര്‍ജുമാണുണ്ടാവുക. ഈ ആറ്റങ്ങള്‍ എതിര്‍ പദാര്‍ഥത്തിന് (ANTI  MATTER) രൂപം നല്‍കിയിട്ടുണ്ടായിരിക്കണം. ആറ്റങ്ങളും എതിര്‍ ആറ്റങ്ങളും തമ്മില്‍ കൂട്ടിമുട്ടാനിടയായാല്‍ അത്യധികം ഊര്‍ജം ഉല്‍പാദിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവ അപ്രത്യക്ഷമാവും. അതിനാല്‍ ആറ്റങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന നമ്മുടെ പ്രപഞ്ചമേഖലയില്‍ എതിര്‍ പദാര്‍ഥം നിലനില്‍ക്കുകയില്ല. എതിര്‍ പദാര്‍ഥത്തിന്റേതായ മറ്റൊരു എതിര്‍പ്രപഞ്ച (ANTI UNIVERSE) മുണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യതയെ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ നിരസിക്കുന്നില്ല. അങ്ങനെയൊരു പ്രപഞ്ചമുണ്ടെങ്കില്‍ അതും നമ്മുടെ പ്രപഞ്ചവും തമ്മില്‍ കൂട്ടിയിടിച്ചാല്‍ അത്യധികം ഊര്‍ജം ഉല്‍പാദിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവ രണ്ടും അപ്രത്യക്ഷമാവും!

തന്റെ ശക്തിയുപയോഗിച്ച് ്രപപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ച സര്‍വലോക രക്ഷിതാവ് തന്നെയാണ് എല്ലാറ്റിനും കഴിവുള്ളവന്‍. പ്രപഞ്ചത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്തോറും അവന്റെ സൃഷ്ടിവൈഭവം നമുക്ക് കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ വ്യക്തമാവുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ക്വാര്‍ക്കുകളും ഇണകള്‍തന്നെ!

ഇലക്‌ട്രോണ്‍, പ്രോട്ടോണ്‍, ന്യൂട്രോണ്‍ എന്നീ മൗലികകണങ്ങളാലാണ് ആറ്റങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെങ്കില്‍ ഈ മൗലികകണങ്ങള്‍ എന്തുകൊണ്ടാണ് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്ന അന്വേഷണത്തിലാണ് ഇന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍. പദാര്‍ഥത്തിന്റെ പൊരുള്‍ തേടിയുള്ള പ്രയാണം അവസാനിച്ചിട്ടില്ലെന്നര്‍ഥം. ജെല്‍മാന്‍, ജോര്‍ജ്, സ്വിഗ്ഗ് തുടങ്ങിയവരാണ് ഇവ്വിഷയകമായി പഠനം നടത്തുന്നതില്‍  പ്രമുഖന്മാര്‍.  പ്രോട്ടോണ്‍,  ന്യൂട്രോണ്‍, മീസോണ്‍ എന്നീ കണങ്ങള്‍ അവയെക്കാള്‍ പ്രാഥമികമായ മൂന്ന് തരം ക്വാര്‍ക്കുകള്‍ (QUARKS) കൊണ്ടാണ് നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്നാണ് അവരുടെ പക്ഷം. ഈ ക്വാര്‍ക്കുകളെ അപ് (Up-u qua rk), ഡൗണ്‍ (Down-d quark) സ്‌ട്രെയിഞ്ച് (Strange-S quark) എന്നിങ്ങനെ വിളിക്കാം. ക്വാര്‍ക്കുകള്‍ക്ക് പൂര്‍ണമായ വൈദ്യുത ചാര്‍ജില്ല. അവയുടെ ആംശിക വൈദ്യുത ചാര്‍ജ് (FRACTIONAL ELECTRIC CHARGE) എന്ന പ്രത്യേകത, ഇലക്‌ട്രോണിന്റെ വൈദ്യുത ചാര്‍ജാണ് ഏറ്റവും ചെറിയ വൈദ്യുതഘടകമെന്ന, മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന വീക്ഷണം ശരിയല്ലെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു. u ക്വാര്‍ക്കിന്റെ വൈദ്യുത ചാര്‍ജ് 2/3ഉം d യുടെയും s ന്റെയും ചാര്‍ജ് 1/3 വീതവുമാണെന്നാണ് ക്വാര്‍ക്ക് സിദ്ധാന്തം പറയുന്നത്. ഈ ക്വാര്‍ക്കുകളെ വ്യത്യസ്ത അനുപാതത്തില്‍ ചേര്‍ത്തുകൊണ്ടാണ് പ്രാഥമികകണങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്നും ഈ സിദ്ധാന്തം വ്യക്തമാക്കുന്നു. രണ്ട് u ക്വാര്‍ക്കുകളും ഒരു d ക്വാര്‍ക്കും കൊണ്ട് പ്രോട്ടോണും രണ്ട് u ക്വാര്‍ക്കുകളും ഒരു ൗ ക്വാര്‍ക്കും കൊണ്ട് ന്യൂട്രോണും നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്. 1974- ല്‍ സൈകണമെന്ന പുതിയ ഒരുതരം കണികയുടെ കണ്ടെത്തലിനോടനുബന്ധിച്ച് ചാംക്വാര്‍ക്ക് (Charm-c quark)  എന്ന പുതിയൊരു തരം ക്വാര്‍ക്കുകളെകൂടി സങ്കല്‍പിച്ചുവരുന്നുണ്ട്.

ക്വാര്‍ക്കുകളെക്കുറിച്ച് ഒട്ടനവധി സിദ്ധാന്തങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും ഒരു ക്വാര്‍ക്കിനെയും ഇതുവരെ ഒറ്റക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല. ക്വാര്‍ക്കിനെ ഒറ്റക്ക് ലഭിക്കുകയില്ലെന്നാണ് ചില ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ പക്ഷം. ഒരു മെസോണിലെ ക്വാര്‍ക്ക്-പ്രതിക്വാര്‍ക്ക് ഇണകളെ ഒരിക്കലും വേര്‍തിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ലത്രെ. രണ്ട് ക്വാര്‍ക്കുകളും തമ്മിലുള്ള ആകര്‍ഷണശക്തി അവ തമ്മിലുള്ള അകലം വര്‍ധിക്കുന്തോറും കൂടിവരികയാണ് ചെയ്യുന്നതത്രെ! ക്വാര്‍ക്കുകളുടെ ഈ വിചിത്ര സ്വഭാവം കാരണം രണ്ട് ക്വാര്‍ക്കുകളെ  വേര്‍തിരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു നിശ്ചിത അകലത്തി ല്‍ അവ തമ്മിലുള്ള ആകര്‍ഷണ ബലം സീമാതീതമായിരിക്കും. ക്വാര്‍ക്കുകളെ ഒരിക്കലും വേര്‍പിരിക്കാനാവാത്ത വിധത്തില്‍ ഒന്നിച്ച് നിര്‍ത്തുന്ന പ്രതിഭാസത്തെയാണ് ഇന്‍ഫ്രാറെഡ് അടിമത്തം (INFRARED SLAVERY) എന്ന് പറയുന്നത്. ക്വാര്‍ക്കുകളെക്കുറിച്ച പഠനശാഖയായ ക്വാണ്ടം ക്രോമോഡൈനാമിക്‌സ് (QUANTUM CHRO MO DYNAMICS) പുരോഗമിച്ചുകൊണ്ടി-രിക്കുകയാണ്. ഒരിക്കലും വേര്‍തിരിക്കാനാവാത്ത ക്വാര്‍ക്ക്-പ്രതിക്വാര്‍ക്ക് ഇണകളുടെ പാരസ്പര്യത്തില്‍നിന്നാണ് പദാര്‍ഥത്തിന്റെ മൗലിക കണങ്ങളും നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത് എന്നിടത്തേക്കാണ് പ്രസ്തുത പഠനവും നമ്മെ നയിക്കുന്നത്. വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ പറഞ്ഞതെത്ര ശരി.

''എല്ലാ വസ്തുക്കളെയും ഇണകളാക്കി സൃഷ്ടിച്ചവനാണവന്‍'' (43:12).

ഏകന്‍ അല്ലാഹുമാത്രം

പദാര്‍ഥത്തിന്റെ മൗലികമായ ഏക കണം അന്വേഷിച്ചുള്ള മനുഷ്യന്റെ യാത്രയില്‍ അവന്‍ മനസ്സിലാക്കിയത് ഏക കണമെന്ന് അവകാശപ്പെടാവുന്ന ഒരു വസ്തുവും ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലില്ലെന്ന വസ്തുതയാണ്. ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലുള്ള വസ്തുക്കളെല്ലാം ഒന്നൊന്നിനോട് ബന്ധപ്പെട്ടാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ക്വാര്‍ക്കുകള്‍ക്കുപോലും ആന്റി ക്വാര്‍ക്കുകളില്ലെങ്കില്‍ അസ്തിത്വമില്ലെന്നാണ് സിദ്ധാന്തങ്ങള്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഇതില്‍നിന്ന് ഒരു കാര്യം സ്പഷ്ടമാവുന്നു. ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഒരു വസ്തുവും 'ഏക'മാണെന്ന് പറയുക സാധ്യമല്ല. പദാര്‍ഥത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനസ്വഭാവമാണ് അതിന്റെ ബഹുത്വ (MULTIPLICITY) മെന്നും പരമമായ ഏകത്വമവകാശപ്പെടുവാന്‍ സ്രഷ്ടാവിന് മാത്രമെ സാധിക്കൂ എന്നുമുള്ള വസ്തുത വ്യക്തമാക്കുകയാണ് പദാര്‍ഥത്തിന്റെ പൊരുള്‍ തേടിയുള്ള മാനവരാശിയുടെ പ്രയാണം ചെയ്തത്.

''പറയുക, കാര്യം അല്ലാഹു ഏകനാകുന്നു എന്നതാകുന്നു. അല്ലാഹു ഏവര്‍ക്കും ആശ്രയമായിട്ടുള്ളവനാകുന്നു. അവന്‍ ജന്മം നല്‍കിയിട്ടില്ല. ജനിച്ചിട്ടുമില്ല. അവന് തുല്യമായി ആരും ഇല്ലതാനും'' (112:1-4).

പദാര്‍ഥത്തിന്റെ പൊരുള്‍ തേടിയുള്ള മാനവരാശിയുടെ യാത്ര അവസാനിച്ചിട്ടില്ല. ഇന്നും ഒട്ടനവധി ഗവേഷണങ്ങള്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശാസ്ത്രശാഖകളിലൊന്നാണ് അണുഭൗതികം.  ആറ്റത്തിന്റെ അകത്തളങ്ങളിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്ന ഗവേഷകര്‍ ഓരോ പുതിയ പ്രതിഭാസങ്ങള്‍ കാണുമ്പോഴും അത്ഭുത പരതന്ത്രരായി നിന്നുപോകുന്നു. സൂക്ഷ്മ ലോകത്തെ അത്യല്‍ഭുതകരമായി സംവിധാനിച്ച ശക്തിയുടെ ആസൂത്രണ വൈഭവത്തിന് മുന്നില്‍ മുട്ടുകുത്തിപ്പോകുന്നു. മനുഷ്യഗവേഷണങ്ങള്‍ക്കുപോലും പിടികൊടുക്കാത്ത പ്രതിഭാസങ്ങളുടെ സ്രഷ്ടാവ് എന്തുമാത്രം വലിയ വൈഭവത്തിന്റെ ഉടമയായിരിക്കുമെന്ന് മനുഷ്യര്‍ക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതാണ്.

''അവനാകുന്നു സൃഷ്ടി ആരംഭിക്കുന്നവന്‍. പിന്നെ അവന്‍ അത് ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു. അത് അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം കൂടുതല്‍ എളുപ്പമുള്ളതാകുന്നു. അവന്‍ പ്രതാപിയും യുക്തിമാനുമത്രെ'' (30:27).

Read More